SAHİ, 'VEFA' NE ADIYDI?

Kültür müdürlüğüne yeni bir görevlendirme yapıldı, biliyorsunuz. Ve akabinde birkaç değerlendirme yazısı, yorumu okudum. Ancak dikkatimi çeken bir husus oldu; Temel Yalçın’ın dokuz yıla varan hizmetlerine yönelik şöyle ucundan kıyısından dahi olsa bir teşekküre ve veya değerlendirmeye rastlamadım. Teşekkür için illa resmi emekli başvurusu yapması mı gerekiyor bilmiyorum. Bunun çok nedenleri var ama ben iki nokta üzerinde durmak istiyorum. Ya unutuldu ya da çok vefasız bir toplum haline geldik, diye düşünüyorum. Dışarıdan gelip iki yıl görev yapanlara, giderken vedalar düzenlenirken, biz Gümüşhaneliler olarak dokuz yıl Gümüşhane’ye hizmet eden Gümüşhaneli Temel beye bir teşekkürü çok görmemiz bana çok manidar ve garip geldi. (Emeklilik işlemleri ayrı konu.) Belki ben bu hususta yanılıyorum bilmiyorum. Neyse biz yine o klasik sözle tamamlayalım sözü; “unutanlar da bir gün unutulur.”

HAFTANIN SORUSU:

GÜMÜŞHANE NE ZAMAN ŞEHİRLEŞİR?

Bir kare fotoğrafa, reklama duçar etmeden, Gümüşhane turizminin Trabzon’da değil, Gümüşhane’de tüm yerel dinamiklerinin de içinde olduğu geniş kapsamlı bir platformda konuşulabildiğimiz ve tartışabildiğimiz zaman.

HAFTANIN ANALİZİ:

Turan amca (Tuğlu) yakınlarda yazdığı yazıda çok kitap okumanın değil, okunan kitabın hafızada yer etmesinin daha önemli olduğuna dair bir değerlendirmede bulundu.

Çok az okuyan bir toplumda, güçlü hafızaların olması yeni nesillere ne kadar yol gösterebilir, tartışılır. Sorun şu ki, güçlü hafızalar zamanın ruhu denen o metaforu genç nesillere ne kadar aktarabiliyorlar. Ya da ne kadar yeni fikirlerle ufuk açıcı önerileri ortaya koyabiliyorlar. Modernizm, yeni dünya, teknoloji, çağdaşlaşma, modern şehirler kurma vs. hep hafıza odaklı olmakla beraber düşünce temelli nizamlardır. Söz gelimi Gümüşhane turizmini canlandırmak için salt bir hafıza ne kadar yeterli olabilir. Yani demem o ki hafıza ile birlikte yeni ufuklara, yeni  fikirlere sağlam düşüncelere ihtiyacımız var. Buda ancak çok okumayla olabilecek bir durumdur kanımca.

HAFTANIN DİPNOTU:

Gümüşhane Ticaret Odası başkanı Sayın İsmail Akçay’a değerli annesinin vefatı dolayısıyla bir ziyaretim oldu. Ziyareti kısa tasarlamıştım ama zamanın su gibi aktığı bir saati aşkın zaman zarfında Gümüşhane’nin dünü, bugünü ve geleceğine dair çok nitelikli bir zihin jimnastiği oldu. Zamanım kısıtlı olmasaydı İsmail Akçay’la Gümüşhane’yi konuşmak hem çok zevkli ve hem de çok faydalı. En önemli özelliği ise kişiye, fikirlerini rahatça ifade etme olanağı sunması. Tepeden bir eda ile konuşmuyor. Önerilere alabildiğine açık. Özgüveni yüksek ama bunu asla yeterli görmüyor çünkü bu noktada haklısınız diyebiliyor muhatabına.  İsmail beyle kısa bir zamanda esasında çok şey konuştuk. Kendisine buradan tekrar başınız sağolsun diyorum. Ha bu arada unutmadan, Gümüşhane Ticaret Odası başkanlığı derken Lütfi abiyi (Kılıç) unutmak mümkün değil. Güler yüzü, sıcak karşılaması, ilgi ve alakası, işleri kolaylaştırması insana kendi evindeymiş hissi verdiriyor. Teşekkürler Lütfi abi