GÜMÜŞHANE’NİN ALELADE PARKE YOLLARI

Geçen hafta alelade Mustafa Canlı dönemi parklarının Gümüşhane’ye yakışmadığını ifade etmeye çalıştım. Sema Doğan parkının içler acısı haline hiç girmiyorum. 

Diyorum ya, başarabildiğimiz tek bir örneğimiz yok.

Sadece alelade Mustafa Canlı dönemi parkları ile yaza merhaba demiyoruz, yine Mustafa Canlı’nın çok sıradan, eğri büğrü, toz toprak parke yollarında yürüyoruz. Gümüşhane ufacık Atatürk Caddesi ve Cumhuriyet caddesinden müteşekkil değil. Üniversite tarafına iderken doğru düzgün, toz toprak içinde olmayan parke yolumuz yok.

Ne dediniz!

Burası Gümüşhane!

Hatırlattığınız için teşekkür ederim.

DÜNDEN BUGÜNE GÜMÜŞHANE

Gümüşhane dünden daha iyi bir yerde değil bugün. Dünde, çok iyi yerde değildik, ama bugün, düne göre daha iyi yerde olması gerekirken, dünden daha geri bir durumdayız.

Evet, daha çok binamız var bugün.

Büyük projelerimiz yavaş yavaş hayata geçiyor.

Evet, daha çok ekonomik gelişmişlik göstergesine sahibiz.

Ama düne göre daha vurdumduymazız.

Düne göre daha duyarsız, etkisiz tepkisiz bir toplum olduk.

Dün cılızda olsa sesimize ses verilirdi, şimdi sesimizi duyurabileceğimiz tek bir yerel yetkili yok.

Düne göre daha edilgeniz.

Kültürel boşluğumuz haddinden fazla.

Fikir, düşünce odaklı düşünmek hayatımızdan çıkalı çok oldu.

Bu öyle bir durum ki, 2016 yılında Dilipak’ı davet  etmenin, şehre karşı duyarsızlığımızı, tepkisizliğimizi, tuzu kuruluğumuzu kamufleden öte bir anlamı yok. Aydınlanacağımızı zannediyoruz. Dilipak nerden bilsin Gümüşhane üniversitesi ile şehir arasındaki kopukluğu, ya da tozlu eğri büğrü yolları veya 1980’lı yılları andıran alelade parkları.

Sahi tarihsel dinamikleri üzerinde yeni bir Gümüşhane nasıl inşa edilebilir hakkında size ne söyledi, Dilipak?

GÜMÜŞHANE OLAY  GAZETESİ

Bir yıllık Gümüşhane Olay  gazetesi hem haberleriyle hem diğer yönleriyle 50 yıldır gazetecilik tecrübesi olan gazetelerden çok daha iyi bir yerde. Ancak Gümüşhane adına işin en trajik yanı şu; ben, Gümüşhane Olay gazetesinden daha iyi haber nasıl veririm, daha kaliteli yerel yazarlar nasıl ihdas edebilirim veya daha güncel, daha dolu, nasıl gazetecilik yaparım diye değil de, ilan geliri anlamında, Gümüşhane Olay gazetesinden geri nasıl düşmemem lazım noktasında olduktan sonra değil 50 yıl, yüzyıllık bir yayın hayatı da olsa ne fayda. Önemli olan 50 yıl yayın yapmak değil, Gümüşhane’nin şehirleşmesine ne verdin, tarih bunu yazacak ve o tarih yazılacak, buna eminim.

Gümüşhane Olay gazetesinin önünde iki tercih var, bugünkü kaliteli çizgisini daha ileri götürmek ve bölgenin en iyi gazetesi olmak için çabalamak ya da ilanlar içinde ilan beğenmek noktasında kalmak.

MÜLTECİ YEMEĞİ

Ben, yerel yöneticilerin yerinde olsam, İzmir'in Konak ilçesi Kemeraltı Çarşısı'nda geçtiğimiz günlerde bir esnaf tarafından havaya kaldırılarak vicdansızca yere çarpılan Suriyeli Hasan Hantumani'ye yapılanlara tepki olarak Gümüşhane’de bulunan tüm mültecileri toplar, toplu bir akşam yemeği verirdim.

GÜZEL ŞEYLER

Bana, Gümüşhane için en güzel çalışma nedir denecek olsa, sağa sola bakmadan “tarihi kemer köprünün” o içler acısı haline el atılması derim.

Gümüşhane Olay gazetesinin siyasi haber/ yorum eksikliğine rağmen yerel basın dünyasındaki dengeleri sarsması ve yerinde habercilik anlayışını ilk defa Gümüşhane’ye getirmesi, derim.

HASBIHAL

İki gün önce Göngör (Üçüncüoğlu) abi aradı. Havadan sudan derken yılın Altın Adamlar anketine geldi konu.  Çok dertliydi. Söyledikleri çok çarpıcıydı. Geçen yıl ankete katılan ve ödül alan birçok insanın kendisini aradığını ve pişman olduklarını belirtti.

Anketi yapanlara benim bir sözüm yok, olamazdı. Onlar doğru bildiklerini yapıyor. Bana en garip gelen, ödül alan insanın kendine dönüp; ya ben bu ödülü hak edecek ne yaptım?

Para sahibi olmam bana bu ödülü hak ettirir mi?

 On bir kat değil de on iki katlı bir bina yapmak bana neden ödül getirsin ki!

Ödül almam için hangi buluşum var?

Ya da bir gazeteci olarak hangi çılgın haberimden dolayı bana bu haber ödülü verildi diye, kendine neden sormaz!

Sorular çoğaltılabilir.

 Ancak Göngör abinin yakınmaları umarım ciddiye alanır.