KAYNAK ADAM

Çok pespaye, çirkin ve arsız bir dille Gümüşhane esnafına yönelik “Kaynak Adam” rumuzlu tezviratlar geçen hafta gündeme düştü. Söylediği şeyin ne kadarı doğru ne kadarı gerçek dışı bilmiyorum ama bu Gümüşhane esnafının durumunu, eksiklerini, hatalarını ve büyük marketler, alışveriş merkezleri karşısındaki çaresizliğini konuşmamıza engel değil. Ki, esnaf sorunları, müşteriye yaklaşım tarzındaki kabalık ne kadar daha halının altına süpürülebilir. Çok defa yazdım ama dedim ya Gümüşhane’de yazmak suya yazmak kadar bile değerli değil. Öğrenci Gümüşhane’nin sosyo kültürel, sosyo politik yapısını değiştiriyor ve bu giderek artacak. Ve öğrencisiz bir Gümüşhane geri kalmış bir modern köydür. Ne var ki bu değişimi ve potansiyeli anlamaya yönelik en ufak bir emare yok. Bu anlamamaya esnaf odaları, Gümüşhane üniversitesi de dâhil. Çünkü şehir ne kadar üniversiteden kopuksa üniversitede en az o kadar şehre mesafeli.

KAYNAK YAPMA

Kaynak Adam’a cevap verildi ama ben o cevapta şunu gördüm,  “esnaf sorunlarını görmemek, halının altına süpürmek ve en önemlisi çocuklar karıştırmayın ne güzel şöyle geçinip gidiyoruz.’ Oysa bir sorunu çözebilmek için o sorunun hatalarını kabul etmek gerek. Söz gelimi biz yıllardır “Kuşburnu Pestil Festivali” düzenleriz. Ama o kadar pestil üreticisi olmasına rağmen tek bir defa halka pestil ikram edilmedi. Gümüşhane esnafı ile ilgili dinlediğim birçok olumsuz örneği burada vermek istemiyorum ama ne var ki esnaftan sorumlu olanların en ufak böyle dertleri yok. Tek dert günü kurtarmak. Bu tutum ne kadar daha devam edecek? Bu tutum ne kadar daha devam eder bilmiyorum ama her geçen gün Trabzon’dan alış veriş giderek artacak.

GÜMÜŞHANE ESNAFININ SIKINTILARI

Son zamanlarda büyük ulusal merkezli marketler zincirinin varlığı ile bizim dükkancılık dünyası bitti. Daha doğrusu yerel esnafçılığımız bitme noktasında. Size bir örnek vereyim. “İpek yolu Alışveriş Merkezi” yerli bir alışveriş merkezi olarak ilk deneyim. Gümüşhane’de tuttu. Ama şimdi duyuyoruz ki iki büyük ulusal marketler zinciri tam onun karşısına geliyor. Etkiler mi etkilemez mi bilmiyorum ancak şu var ki yerel esnafçılığa göz açtırılmayacak.

***

Haftanın sorusu:

Gümüşhane Ne Zaman Şehirleşir? Esnaf sorunları gerçek manasıyla masaya yatırıldığında ve bitme noktasına gelen yerel esnafçılığın ne olduğunu bilenler tarafından esnafa önderlik edildiğinde.

Haftanın dipnotu: Bir gün Atatürk parkında otururken yanıma yaşlı bir adam gelmişti. Oğlu polisti ve ziyaretine gelmişti. Laf lafı açarken söz Gümüşhane esnafına geldi. Aynen şöyle söyledi. Gün içinde eşime bir şeyler bakmak istedim. Tezgahtara, akşama, tekrar eşimle geleceğimi söylediğimde, aldığım cevap beni şaşırttı. “ O zaman beni niye şimdi uğraştırıyorsun” diye çıkıştı. Bir örnekte kendi yaşadığım bir olaydan vermek istiyorum. Trabzon da gayri ihtiyari bir mağazaya girmiş oldum. Bir gömlek bakmak istediğimi söyledim. Ama oda ne. Önümü yığınla gömlek serildi. Ben, şaşkın bir vaziyette önüme serilen gömleklere bakarken, “abi almak zorunda değilsin, bakman için raftan indiriyorum” dedi. Böyle bir ilgi karşısında çok defa almak istemeyip de gömlek aldığım çok oldu…

Haftanın analizi:

Çok toplantılar gördüm. Hatta bazen her güne düşen üç beş toplantıya şahit oldum. Ne var ki gördüğüm tüm toplantılarda, insana, şehre, hayata dokunan bir toplantıya şahit olmadım. Çünkü samimiyeti yitireli çok oldu. Hadi samimiyet var diyelim, ama inandırıcılık sorunu hala devam ediyor. Benim öngörüm şu; yine inandırıcılık peşinde koşanlara rağmen inandırıcılık ve samimiyet derdi olmayanlar galebe çalacak.