KARLI BİR KASIMDA GÜMÜŞHANE’DE AŞK

Arabayla seyir halindeyken radyoda, harika bir türkü programı vardı.  Radyodan türkü programını dinlerken sunucunun “Kasımda Aşk” sözü bir anda bende birçok çağrışım etkisi yaptı. “Kasımda Aşk” bu sözü bir film adı olarak duymuştum. Niye Eylül değil de Kasım. Oysa işin garip tarafı bu haftalık yazım hazırdı ama Kasımda aşk sözü üzerine yine yazımı değişmek zorunda kaldım. Düşünebiliyor musunuz yüz yıla yaklaşan bir modern kentiz ama “Dut dibine yaslanır, çise vurur ıslanırlar” türküsünü çalacak bir radyo kanalımız dahi yok. Ve yöremizden dinleyebileceğimiz türkülerimiz unutulmak üzere. Gümüşhane sınırlarını taşan, yaşayan bir şairimiz yok.  Günün anlam ve önemi dışında en ufak bir kültür programları düzenlenmiyor. Ama diğer taraftan bilmem hangi ilin hangi ilçe belediye başkanlığı “kültür, şehircilik” vb. üzerine seminerler, etkinlikler düzenleyebiliyor. Şu ana kadar ne il belediyesi nede ilçe belediyelerinin böyle çabalarının olduğunu görmedim. Ve göremeyeceğiz. Belediye dediğiniz yer kültür etkinliğinin merkezidir. Ama bana bir tane kültür işine kendini hasreden adamı gösterin, buradan özür dileyeceğim. Hiçbir şey yapılamıyorsa salt yerel bağlamda il ve ilçe belediyelerince ödüllü şiir yarışmaları düzenlenerek ( korkmayın, ben şair değilim) kültürel bir ortamın oluşmasına katkı verilebilir. Hafızamı zorluyorum acaba Gümüşhane için kültür ve sanata gerçek manasıyla kim destek verir ya da bu işin öncüsü kim olabilir, tek bir isim gelmiyor aklıma.

AŞKSIZ ZAMANLAR

Eski şevk kalmadı. Çünkü aşk yok ve yapılan tüm işler aşksız ve duygusuz yapılıyor. Eskiden insanlar bir hayalin peşinde bir araya gelebiliyorlardı büyük bir aşkla.  Aşkla fikirler savunulurdu. Artık o aşk dolu hayaller tuzla buz oldu yerel düzlemde. En önemlisi inandırıcılık gitti. Ve geriye inandırıcılık sorunu olmayan zamaneler kaldı. Elbette Gümüşhane’den bahsediyorum.  Gümüşhane fikri anlamda hiç iyi bir yere gitmiyor. Söz gelimi insanları fikirleriyle ele almıyoruz. Daha çok dedikodu tarzı söylevler revaçta. Çünkü ortada aşkla konuşulacak, tartışılacak fikir yok. Gümüşhane belediyesi başta olmak üzere fikirsiz bir vahaya dönen bu kente bir nebze olsun nefes aldıracak seminerler, konferanslar silsilesi başlatılabilir mi. Bunu söylerken umutlanarak söylemiyorum. Gümüşhane üniversitesi bunu kendi hinterlandında yapıyor. Diğer taraftan Gümüşhane halkı olarak fikri temeli olmayan sloganlar altında ezildik. Oysa bizi ayakta tutan şey aşkla sarıldığımız daha güzel bir dünya için inandığımız ideolojiydi. İdeolojisi olmayan insan silik ve aşksız bir insandır.

KASIMDA AŞK BAŞKADIR

Basit anlamıyla nerede o eski aşklar. Modern insan her ne kadar hissettirmese de aşksız, şevksiz yaşadığının farkında. Aynı apartmanda oturup da birbirini tanımayan, selamlaşmayan insanlar o kadar çok ki. Metropol kentlerde bu çok önceden vardı ama galiba Gümüşhane’de aynı sevgiye dayalı komşuluk ilişkilerini kaybetmek üzere. Hayata maddi gözle bakmanın sonuçları bunlar.  Henüz maddenin bizi esir almadığı zamanlarda aşkın adı sevdaydı. Ama şimdi öylemi. İçi boş duygusuz, hissiz sözler Facebook ekranlarında arzı endam ediyor. En güzel sözler bile insanı etkilemiyor. Çünkü o söz ne kadar güzel olsa da ve veya söylense de  duygusuz ve hissiz söylendiği takdirde muhatapta en ufak bir etki bırakmıyor. Ben bir adam tanıyorum Gümüşhane’de. O kadar güzel ve zekice konuşuyor ki, ama nedense muhatabında en ufak bir etki bırakmıyor. Çünkü söylediği sözlerde en ufak bir duygu ve his kırıntısı yok…