ALTIN PORTRE - Lütfi Kılıç

Gümüşhane, tarihi, kültürel ve turizm potansiyele ile zengin olduğu kadar içinde barındırdığı ve yetiştirdiği insan unsurları ile de bir zenginlik diyarıdır. Denilebilir ki, hepsinden öte, insanımızın kalite zenginliği diğer tüm zenginliklerden önde gelir. Bundan olsa gerek, dışarıdan Gümüşhane’ye mecburi gelmek durumunda kalanların, ilk anda iki dağ arasına sıkışmış bir yerleşim yeri olarak gördükleri Gümüşhane,  insanını tanındıkça sevdikleri bir şehirdir. Bununla ilgili birçok enstantane anlatılır. Onlardan biride şudur; “Gümüşhane’ye bir gelen ağlıyor, birde giden.” Çünkü Gümüşhane insanı, samimi, doğal ve dobra… İşte o insanlardan biride Lütfi Kılıç’tır.

Lütfi abi, biliyorsunuz Gümüşhane Ticaret ve Sanayi Odası Genel Sekreteri. Kaç yıldır orada bilmiyorum ama sanırım bir çeyrek yüzyıldan fazla orada. Bu ne demek? Bu şu demektir; işini bilen, titizlik gösteren, çalışkan, dürüst ve mesleğini seven bir simadır. Mesleğini severek yapmayan bir insanın o makamda yıllarca kalması mümkün değildir kuşkusuz. Müteşebbisin önünü açmasa, kraldan fazla kralcı gibi davranmış olsaydı ve iş ve işlemlerde yatırımcıya zorluk çıkarmış olsaydı, bugünkü başarısını elbette yakalayamazdı. Bu salt bir iş başarısı değil elbette.

Lütfi abi sözü değil daha çok icraatı önemseyen bir yapıya sahip olduğu için sözü fazla çıkanlardan değil. Söylediği sözlerle değil ama yaptığı işlerle adından daha çok söz ettirse de, kendisi ile sohbetimizde anlattıkları, aslında sözlerinin de ne kadar yapıcı ve kuşatıcı olduğunu gösteriyor.  Yani sözü olan ama sadece sözde kalmayan icraatlarıyla da başarının bir simgesi adeta. Birkaç defalık sohbetimizde edindiğim izlenim, yatırımcıya, müteşebbise elinden geldiğince yardımcı olmak ve işlerini kolaylaştırmak.

Ben, Lütfi Kılıç için şunu rahatlıkla söyleyebilirim; Lütfi abi, Gümüşhane’nin dününü, bugününü sosyal ve ekonomik bağlamda iyi tahlil edebilen nadir insanlardan biri. Kendisiyle konuştuğumda edindiğim izlenim bu. Değerli bir tecrübe. Bu tecrübeden istifade ediliyor mu? Kocaman bir hayır. Lakin Gümüşhane’nin garabeti şu ki; sözü fazla çıkan boş tenekelerin Lütfi Kılıç gibi değerleri toplum nezdinde gölgelemeleri. Ancak unutulmamalı ki bir değer ne kadar gölgelense de değerinden bir şey kaybetmez.

Bizde şöyle de anlamsız bir durum vardır. Dışarıdan biri, Gümüşhane için bir düşüncesini ya da daha açık söyleyeyim niyetini belli ettiğinde; olmaz, olamaz, niye olsun, Gümüşhane’den olsun naraları kopar. Ama bir dakika, bu itirazı dile getirirken, Gümüşhane’nin çilesini çeken tek bir isim telaffuz edilmez. Sanırım kaybettiğimiz nokta burası. Kendi değerlerimize hak ettiği değeri vermeyerek, itiraz korosu oluşturmak. Oysa Lütfi Kılıç gibi gölgelenmiş değerlerimizi neden görmeyiz.  Çok şey yazan ama aslında hiçbir şey yazmayan tipler sağa sola kompleks halleri ile saldırırken neden Lütfi abi gibi değerlerimizi yazamazlar. Neyse.

Lütfi Kılıç’ı ben, anlattıklarından tanıdım. Okumayı, şiiri seven, kendine özgü fikir ve düşünceleri olan, Gümüşhane’nin sorunlarını kendine dert edinen, oturduğu makama değer katan, üretken ve çalışkan, tüm gücünü ve emeğini Gümüşhane için hasreden bir değerimizdir.