ÖĞRETMENİM CANIM BENİM…

Bu yazıyı okuyan değerli anneler babalar, sizden küçük bir ricam var;  lütfen bu yazıyı bitirdikten sonra, dünyalardan daha değerli olan evlatlarınızın gözlerinin içine bakarak şunu söyleyin :

“ Lütfen öğretmenine saygı duy !”

Malumunuz son bir kaç yılda ve özellikle son haftalarda öğretmenlerimiz bir hayli can sıkıcı konularla gündemdeler ve çok yıprandılar. İşte bu yüzden çocuklarımıza bu öğüdü vermemiz gerekiyor. Çocuklarımız öğretmenini ya da öğretmenlerini sevmeyebilir fakat onlara saygı duymalılar. Bu mesleği diğer tüm mesleklerden farklı kılan onlarca sebep varken saygı duyulmayı kesinlikle hak ediyorlar. Düşünsenize “Bana bir harf öğretenin kırk yıl kölesi olurum” öğretisi bize ne çok şey anlatıyor. Ya da “Peygamber mesleği” denilmesinde ki hikmet nedir? Peki Mustafa Kemal Atatürk’e neden “başöğretmenlik” payesi verilmiştir?

Hala gündemde olan bir olay var. Çorlu’da bir öğretmenimizin ders esnasında öğrencileri tarafından küçük düşürüldüğü, alay konusu olduğu video tüm sosyal paylaşım ağlarından yerini aldı maalesef. Bundan bir süre önce Kayseri’de öğrencisinin yumruğuyla düşüp başını beton zemine çarpan bir öğretmen vefat etti. Buna benzeyen başka bir olay İzmir Ödemişte meydana geldi öğrencisinin ateşlediği pompalı tüfekle bir okul müdürü büyüğümüz yaşamını yitirdi. Bunca vahim olaylar içinde öğretmenle öğrencinin kavga ettiği hadiseler artık neredeyse alışılagelmiş bir durum oldu.

                   Böyle üzücü olaylar karşısında insan ister istemez öğretmen sendikalarından ya da Milli Eğitim Bakanlığından bir tavır, bir duruş görmek istiyor. Maalesef öğretmelerimiz o cephede de tek başlarına kalmış durumdalar. Üç büyük öğretmen sendikamızın resmi sitelerinde herhangi bir açıklama yapılmadı mesela bu son hadisede. Üstelik Çorlu’da görev yapan öğretmenimiz için soruşturma açılmış. Belki öğretmenin  iyi niyetinin suistimal edilmesi kendi kişisel duruşu ve tavrı  ile ilgili ama hiç bir öğretmen böylesine bir saygısızlığı ve kendini bilmezliği haketmez.                

                Peki böyle mi olmalıydı? Milli Eğitim Bakanı aynı akşam çıkıp kanallara ortalığı yıkmalıydı bence. Olaya müdahil olan sınıfın problemli öğrencileri çocuk şube tarafından tek tek evlerinden alınıp savcı huzurunda ifade vermeliydi. Öyle bir tepki verilmeliydi ki bu saygısız çocuklar bir daha hayatları boyunca bırakın bir öğretmene sıradan bir insana dahi saygısızlık etmeye tenezzül etmemeliydi. Böyle bir durumda başına neler geleceğini bilen veliler saldım çayıra yerine çocuğunu her an takip etme derdine düşmeliydi. İşte bunlar hayata geçirilseydi öğretmenlerimizin çoktan kaybettikleri itibarları geri verilebilirdi belki. Görüyoruz ki bir fırsat daha kaçırılmış gibi. Böyle sus pus kalındığı sürece “yaptığım yanıma kar kalacak” diye düşünen ergenlerimiz böyle görüntülerle, olaylarla daha çok çıkacaklar karşımıza. 

                Anlaşılması ve anlatılması gereken asıl mesele şu, eğitim öğretim dediğimiz şey bir bütün ve hayatın her sathında birbirlerinin tamamlayıcısı olacaklar. Okumuş cahilden daha kötü bir şey yoktur emek verilen insanların içinde. Eğitim öğretimin bir yanı okullara ve öğretmenlere emanetse bir tarafı da velilere emanettir. İyi bireyler yetiştirmek için bilgiden daha önemli olan şey erdemli insan yetiştirmeyi bilmektir diye düşünüyorum. Şüphesiz eğitimli ve saygılı bireyler ülkemizi daha ileriye taşıyacaklar.          

Yinelemekte fayda görüyorum çocuğunuzu karşınıza alın ve gözlerinin içine baka baka öğretmenlik mesleğin meşakkatini, kutsallığını, önemini anlatın ve lütfen öğüt verin onlara :

“Lütfen öğretmenine saygı duy!”