BU FUTBOL İŞİNİ DEĞİŞSEK YA!

Son iki günde iki haber geldi sporu ilgilendiren. Biri ilimizin takımını diğeri ülkedeki tüm kulüpleri ilgilendiren. İlimiz takımında, emektar başkan Kurban Karagöz istifasını verdi.  Bu benim açımdan beklenmeyen ama il spor otoriteleri tarafından beklenen bir haber oldu. Çünkü ligin bitmesini beklemek bence Kurban Başkan tarafından yapılması gereken olmalıydı.

                Bu sene tüm mücadeleye ve harcanan onca paraya rağmen başarı sağlanamadı. Bir şey eksikti, aslında herkesin bildiği bir şey; takımda heyecan yoktu. Bu heyecan ne şehirde ne takımda vardı. Takımla halkın bağını koparan gelişmeler yaşandı. Taraftarlar küstü, küstürüldü. Şehirde belki de tüm sosyal yaşamını bu takıma adamış gençler küstürüldü. Polis taraftar gerginliği, imzaya gitme huzursuzlukları derken bir sezon daha başlamadan bitirildi. Ümitler bitti hedefler silindi. Büyük hayallerle kurulmuş takım ve yönetimi çaresiz kaldı.

                Hep söylerim; özellikle bizim gibi küçük illerde amatör takımlar bir mesafe almak istiyorsa para gereklidir. İyi futbolcular alıp sorunsuz bir sezon üst sıralara hatta finale kadar getirir. Ama bu parayla gelen bir başarıdır ve kalıcı olmaz, takıma veya şehre geçici bir reklam katkısı yapar ve saman alevi gibi söner.

                Şimdi düşünün; Gümüşhanespor’a harcanan paralarla Gümüşhane’de kaç takım kaç farklı spor kolu yaşatılabilir, yüceltilebilir ve hatta reklam avantajını daha fazla hissettirebilirdi?

                Veyahut kaç gencimiz futbola voleybola hentbola kazandırılıp hem kendilerinin hem de şehirlerinin kazanması sağlanabilirdi? Gümüşhanespor’da son 3 sezondur oynayan futbolcuların kaçı bu şehirde ev aldı, kiraladı, araba aldı, markete gitti, berbere gitti yani kısaca kazancını bu şehirde harcadı? Neredeyse hiç.

                Kısaca Gümüşhanespor tam tersi ekonomik desteğe muhtaç bir takım haline gelmiş, taraftarın bilet parasına bile ihtiyaç duyarken kalkıp şehre ne gibi bir ekonomik katkı sağlayabilirdi ki?

                Cumartesi ajanslara düşen bir haberde bu kriz ortamında Ziraat Bankasının tüm amatör ve profesyonel klüplerin borçlarını kapatacağı ve yapılandıracağı belirtiliyordu. Bu Kriz ortamında sizce ne kadar ahlaki? Hangi esnaf hangi çiftçi buna helallik verir? Esnaf Kredi yapılandırması bile yapmakta zorlanırken komisyon öderken, oyuncudan başkasına faydası olmayan bu takımlar neden kurtarılır ki?

                Sayın Cumhurbaşkanımız ve Gençli Spor Bakanımız Muharrem Kasapoğlundan bir istirhamım olacak. Futbol işine bir çözüm üretelim. Bölge ligleri kuralım mesela, her şehrin kendi çocuklarının oynadığı ve şehir doğumlu veya ikametgahlı olmadıkça takıma alınmayan futbolcular olsun. Komşu illerden bile transfer yasağı olsun. Bu iller yine mevcut gelirlerden faydalansın ve hem iller hem çocukları kazansın. Her ilden bir yıldız yetişsin. Süper Lig takımları bu kadrolarla takımlarını kursun. Milli takımlar bu kadrolardan yetişen oyuncularla gelişsin.  Gümüşhanespor Gümüşhane’de doğanlar tarafından yönetilsin, futbolcusu bu şehirden olsun bakın bakalım nasıl takıma çocuklarımıza sahip çıkıyoruz. Onların çalışmalarına yetişmelerine kamplarına nasıl koşa koşa gidiyoruz. İşin sadece izleme tarafında değil de onları yetiştirme ve heyecanlarına ortak olma kısmında da olunca bakın nasıl da herşey değişiyor. Gelin Amatör Kulüpler Sisteminde değişiklik yapalım. Bugün takımlara gelen gelirler şehrin çocuklarına kazandırılsın. Şehir kulübü olsun Para kulübü değil.

                Şehirler kendi çocuklarına sahip çıkarlar, dost şehirler kardeş şehirler olur. Taraftar kendi çocuklarına daha fazla sahip çıkar. Para futbolu izleme zevkine değil, futbolu geliştirmeye ve yeni isimler yıldızlar yetiştirmeye harcanır. Bugün Avrupa’da bir oyuncu neredeyse tüm Anadolu Kulüplerini satın alabilecek rakamlarda transfer oluyor. Ama bizde nice yıldızlar doğmadan ölüyor. Mevcut futbol ekonomisi sadece seyir zevki veriyor. Kimseye bir faydası olmuyor.

                Artık kendi gençlerimizin oynadığı kulüpler görelim. Şehirler Futbol ekonomisinden fayda sağlasın kayıp değil. Heyecan şehirlerdeki tüm evleri kuşatsın. Anneler Babalar çocuklarını sahalarda görsün. Yetenekli çocuklarımızı akşama kadar bir masa başında asgari ücretle söndürmeyelim. İçimizden öyle bir yıldız çıkarırız ki gelir tüm şehri kalkındırır kim bilir! Gençlerimize sahip çıkmakta onlara sorumluluk vermekte asla çekinmeyelim herşey değişecektir göreceksiniz!