Mecliste Haber Çok

İletişim fakültelerinde habercilik derslerine giren hocaların haberin ne olduğunu anlatırken yaygın olarak başvurdukları örneklerden biri “köpek insanı ısırdığında değil, insan köpeği ısırdığında haber olur” önermesidir. Son günlerde Yüce Türk Milletinin demokrasi kalesi olan Gazi Mecliste insanın köpeği ısırdığı durumu anımsatan olaylar sıklıkla yaşanıyor. Basın ve medya mensupları beklemedikleri kadar habere kolayca ulaşıyorlar. Hem de izlenme oranları rekor kırıyor.

Türkiye parlamentosunun temel görevi Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşlarının refah, huzur ve güvenini artıracak eylemlerin hukuki zemini olan yasal düzenlemeleri yapmaktır. Bu süreçte genelde muhalefet eleştirisini yapar, hükümet savunduğu yasayı anlatır, sonunda ya uzlaşılır ya da çoğunlukta olan hükümetin oylarıyla, eğer fire verilmezse, ilgili yasa geçer. Tartışmalar bir fikir kavgasından öteye geçmez. Ortaya atılan görüşler ise, basın ve medya organları aracılığıyla heyecanı düşük ve vatandaşları kutuplaştırmayan bir tondakamuoyuna aktarılır. Bunun dışında muhalefet kendi görüşünün doğruluğunda ısrar ederse, sahaya iner ve halka yapılan yanlışlığı kendi penceresinden anlatır. Demokrasi inancı gereği takdirini de vatandaşa bırakmaktan başka çıkar yolunun olmadığını bilir.

Bildiğimiz gibi son günlerde Türkiye Büyük Millet Meclisinde iç güvenlik paketi görüşmeleri devam ediyor.Bu süreçte izlediğimiz görüntüler demokratik bir ülke adına acı verici tabloları ortaya seriyor. Seçmiş olduğumuz vekillerin düştüğü durum, hem iktidar hem de muhalefet tarafından vaat edilen büyük hedefleri tutmuyor. İktidarıyla, muhalefetiyle hiç ayırım yapmadan yaşananların bütün meclisin sorumluluğunda olduğunu unutmamak gerekir. Burada kim suçlu ya da suçlu değil tartışmasına girersek bu işin içinden çıkmamız zor. Kaldı ki! son dönemde siyasilerin öncülüğünde ortaya çıkan kutuplaşma bu tür tartışmaların kısır bir döngüye dönüşeceğinin kanıtıdır.

Kimin haklı kimin haksız olduğunu bir kenara bırakarak parlamento ve milletvekillerinin görevleri ve bu görevlerini yerine getirirken uymaları gereken usul ve esaslara odaklanmak önemli. Yani kürsüyü işgal etmek, kürsü önünde oturma eylemi yapmak, meclisin çalışma trafiğini yavaşlatacak her türlü kışkırtmada bulunmak ve bunlara karşı sabır gösteremeyip fiziki müdahalelere girişmek bu parlamentonun taşıdığı değerleri hiçe saymaktan başka bir anlam üretmiyor.

Mecliste son günlerde yaşadığımız eylemlerin hiç biri diğer grupta yer alan milletvekillerini ikna etmeye dönük değil. Aksine aralarındaki uçurumu giderek artıran bir yapıya sahip. Meclis aritmetiği de ortada… O zaman hem muhalefete hem de iktidara düşen görev, insanın köpeği ısırmasını anımsatacak demokratik meclis rutininin dışına çıkılmamasıdır. Mecliste iktidar milletvekillerine fikir bazında anlatamadığı ve onları bu yönde ikna ederek yasanın çıkmasına demokratik bir biçimde engel olamadığı bir durumda muhalefetin gideceği yer, temsilin asıl sahibi olan halktır. İktidar ise, toplumun diğer kesimlerinin bu yasadan kaynaklı samimi tereddütlerini giderme yollarını denemeli ve bunu demokratik kanallarla anlatmalıdır.