“PEDER” NE DER, “KADER” NE DER…

İstanbul’un fethi ile bütün dünyada bir çağ açıp, bir çağ kapatan büyük devlet adamı Fatih Sultan Mehmet, çocukluğunda biraz yaramazlık yapınca, babası II. Murat Han: “Ne kadar yaramaz bir çocuksun, senden adam olmaz…” diye çıkışır. Bu konuşmaya şahit olan  büyük veli Akşemseddin Hazretleri ise duyduğu bu sözler üzerine gülümseyerek; “Peder ne der… Kader ne der…” diye mırıldanır…

Akşemseddin Hazretleri, babanın “yaramaz çocuk” dediği bir insana,  Kader’in istikbalde hangi payeleri nasip edeceğini Allah’ın bir lütfü olarak görmüş ve çok kısa süre sonra da bütün insanlık bu güzel tabloya şahit olmuştur.

Bu dünyada, Peygamberimiz Hz. Muhammed’in “İstanbul, bir gün fetholunacaktır. Onu fetheden asker ne güzel asker, onu fetheden komutan ne güzel komutandır.”  Sözlerine mazhar olmaktan daha yüce bir makam olabilir mi?

            İnsanoğlu bilinmezlerde gizli bilinmez…

            Yarınlarda kimlerin hangi fotoğraflara sahip olacağını bilmek mümkün değil…

            Anlık kızgınlıklar, anlık öfkeler, anlık sevinçler… Ve nihayet anlık değerlendirmeler…

            Bu hikâye, hayatı ve olayları nasıl değerlendirmemiz gerektiğine dair önemli mesajlar içermektedir.

            Biz, anlık öfkelerle ve anlık değerlendirmelerle evde eşimizi, çocuklarımızı, toplum içinde dostlarımızı, işyerinde meslektaşlarımızı, okulda öğrencilerimizi aşmazlara ve çıkmazlara mahkûm etmemeliyiz. Hepsinden önemlisi de, zihnimizdeki ve bakışımızdaki daracık, hem de dapdaracık elbiseye onları hapsetmeye hakkımız olmadığını bilmemiz gerekir.

Bugün kızgın ve kırgın olduğumuz insanlarla yarın hangi şartlarda ve nasıl karşılaşacağımızı Allah’tan başka kimse bilemez. Onun içindir ki, yarın yüzümüzü karartacak bir yanlışa bugün fırsat vermemeliyiz. Akşemseddin Hazretleri’nin sözleri daima kulağımızda bir küpe olarak kalmalıdır: Peder ne der… Kader ne der…

Hayatı çoğu kez günlük, hatta anlık yaşadığımız için his ve hırslarımızın kurbanı olup, çoğu kez “peder bakışı” aceleciliği ile kararlar verip hataya düşmekteyiz. Bu nedenle de “Kader bakışına” teslimiyetin mutluluğunu yaşayamıyoruz.

            Bütün işlerimizde, yaptığımız hesapların üzerinde “Kaderin” de bir hesabı olduğunu bilerek, hırslarımızı gemlemesini bilmeliyiz.

Ne dersiniz “Peder ve Kader” bakışının neresindeyiz biz …

Güzel günler dileğiyle.