• BIST 8793.17
  • Altın 2239.515
  • Dolar 32.3387
  • Euro 35.0829
  • Gümüşhane : 3 °C
  • Trabzon : 10 °C

İŞ ADAMI VURAL ÖZ İLE HAFTANIN KONUĞU RÖPORTAJI

13.04.2021 12:48
İŞ ADAMI VURAL ÖZ İLE HAFTANIN KONUĞU RÖPORTAJI
İŞ ADAMI VURAL ÖZ İLE HAFTANIN KONUĞU RÖPORTAJI

GÜMÜŞHANE OLAY GAZETESİ

İŞ ADAMI VURAL ÖZ İLE HAFTANIN KONUĞU RÖPORTAJI

Röportaj:  Hasan Pir, Rüveyda Usta, Abuzer Yapar

OLAY GAZETESİ: Sayın Öz, bize kendinizi tanıtır mısınız, Vural Öz kimdir?

VURAL ÖZ: 01.05.1957’de Torul’un Cebeli köyünde doğdum. Dört kız bir erkek olmak üzere beş kardeşiz. Üç kızım, bir oğlum, yedi torunum var. İlkokulu Cebeli İlkokulu’nda okudum. İlkokuldan sonra babam Köse’de fırın açtı, ben de kendisine yardım edebilmek için ortaokulu Köse’de okudum. 1975-1977 yıllarında gece fırıncılık yapıyor, gündüz okula gidiyordum. Ders esnasında uyuyup kalmışlığım çoktur. Öğretmenlerim başarılı bir çocuk olduğumu düşünüp babamdan beni çalıştırmamasını istiyordu. Ancak işlerimiz pek parlak olmadığı için babamın, yanında işçi çalıştırmaya gücü yoktu. O dönemlerde fırınlarda su yoktu. Suyu çeşmelerden taşıyorduk. Babam, Köse’deki fırıncılık işini bırakıp Gümüşhane’ye döndü ve burada bir dükkan açtık. Bu dükkanda beş altı ay çalıştıktan sonra askerlik kâğıdım çıktı. 1979’da Kayseri Hava İndirme Tugayı’na komando olarak gittim. Eğitimde ayağım kırıldı. Bu nedenle komando olarak devam edemedim. Erzurum Laleli’de piyade er olarak askerliğe devam ettim. Buradaki komutanım beni kantinde görevlendirmişti. Bu işi bildiğim için hiç zorlanmıyordum ve komutanlarımın teşekkürünü alıyordum.  

OLAY GAZETESİ: Sayın Öz, her ne kadar resmi adınız Ural ise de kamuoyu sizi Vural olarak tanıyor. Biz de size Vural diye hitap etmek istiyoruz. Vural Bey,  askerlik sonrası hayatınızda neler değişti?

VURAL ÖZ: Askerden döndükten sonra babamla beraber dükkânı çalıştırmaya devam ettik. Babamla kazancımız da evimiz de birdi. Bir taraftan evlatlık diğer taraftan babalık görevlerimi yerine getirmeye çalışıyordum. Çocuklarımın eğitimiyle yakından ilgilendim. Onların meslek sahibi olmaları için elimdeki imkânları seferber ettim. Onlar da -sağ olsunlar- bana bu mutluluğu yaşatıp içimdeki okuma aşkına ortak oldular. Eşim, hem çocuklarımın eğitiminde hem de anne babamın hizmetinde en büyük destekçimdir. Birkaç sene önce iki ay arayla kaybettiğim anne ve babamdan sonra ben kardeşlerime baba, onlar da bana anne oldular. Böylece hayata kaldığımız yerden devam ediyoruz.

OLAY GAZETESİ: Bugünkü iş yeriniz Gümüşhane’nin tam merkezinde. İnsan hareketliliğinin en bol olduğu Belediye Meydan Parkındaki İş yerinizde belki de satıştan çok Gümüşhane’ye yeni gelen insanlara danışmanlık yapıyorsunuz. Bu konuda neler söylemek istersiniz?

VURAL ÖZ: Doğrudur efendim. Büfemin olduğu yer otobüslerin, çeşitli servislerin ve il dışından gelen diğer otobüslerin yolcu indirdiği bir yer olması sebebiyle hareketliliğin yoğun olduğu bir yer. İş yerimi dört beş gibi çok erken bir saatte açıyor olmam bu insan hareketliliğine yardımcı olmak için bir zemin oluşturuyor. Erkenden açtığım büfede çayımı demledikten sonra çevre temizliği yaparak hem belediye görevlilerine yardımcı olur hem de şehrimizin şirin dinlenme alanını misafirlere hazır hale getiririm. Ayrıca güvercinlerin nasibine aracı olmak için onlara yem vermem burayı Sultanahmet Meydanı’nda çekilebilecek bir fotoğraf karesi haline getiriyor.

İl dışından gelen misafirler otobüsten inince onları ben karşılamış olurum. Şehrimizde yabancılık ve zorluk çekmemeleri için elimden geleni yaparım. Ev arayışında olanlara tanıdığım çevrelerden soruşturarak ev bulurum. Gümüşhane hakkındaki sorulara cevap verir, ihtiyaçları konusunda kendilerine rehberlik ederim. Valizlerini, kendilerine yük olmasın diye  büfemde misafir ederim. Yeri geldiğinde iş yerimi kapatıp kendilerine gidecekleri yere kadar eşlik etmişliğim çoktur.  Bu şekilde başlayan iletişimimiz böylece devam eder. İlimizden ayrılsalar, aradan yıllar geçmiş olsa da hâlâ bizleri arayıp vefa gösteren birçok misafirimiz vardır. Ayrıca öğrenciler okula veya üniversiteye geçmeden önce büfemize uğrar bir çayımızı içerler. Yeri geldiğinde sadece duasını alarak ikram ettiğim çaylarla öğrencilerimizin güne iyi başlamasına yardımcı olurum. Bu samimiyet ve onları sahiplenme duygum, kendilerinde yabancı bir memlekette açılan bir sıcak kucak hissi uyandırır. Bu durum öğrenciler arasında yayılınca onlar da bizleri, memleketimizi sahiplenmiş oluyor. Buluşma adresi olarak “Vural Amca’nın Yeri” ifadesini kullanırlar. Bizler de elimizden gelen kolaylığı sağlıyoruz ve kendilerine rehber olmaya çalışıyoruz.

OLAY GAZETESİ: İnsanlarla çok güzel bir diyaloğunuz, pozitif bir yapınız var. Bu özellik nereden geliyor?

VURAL ÖZ: İnsanlara Yunus Emre’nin “Yaradılanı hoş gör, Yaradan’dan ötürü” anlayışıyla yaklaşıyorum. Ailece; vermeyi, yardım etmeyi, kucak açmayı çok seven bir yapımız var. Acıma, merhamet, elinden geleni yapma, zor durumdakine el uzatma gibi duyguları, değerleri kalbime nasip eden Allah’a şükürler olsun. Yokluk gören “yok” tan anlar. Zorluk gören sıkıntıdan anlar. Bir insanın yardıma ihtiyacı varken Allah o kişiyi bana göndermişse demek ki o kuluna yardım için beni aracı seçmiştir, diye düşünürüm. Sorun değil çözüm üretmek için enerjimi harcarım. İnsanların yerine kendimi koyarım ve onların dertleriyle dertlenirim. Bu da hem Allah, hem de insan sevgisinden geliyor diye düşünüyorum.

OLAY GAZETESİ: 2014 yılında Gümüşhane’de yılın ahisi seçildiniz. Ahilik nasıl bir duygu? Günümüz esnaf ve sanatkârları ahiliği anlayıp yaşayabiliyor mu?

VURAL ÖZ: 2014 yılında beni ahiliğe seçen eski valimiz Sayın Yücel Yavuz’a, Belediye Başkanımız Sayın Ercan Çimen’e, Esnaf ve Sanatkârlar Kooperatifi Başkanı Sayın Rıfat Çilenk’e, Ticaret Odası Başkanı Sayın İsmail Akçay’a, O dönemin Odalar Birliği Başkanı Sayın Ali İsmail Daltaban’a, değerli meslektaşlarıma ve çok kıymetli Gümüşhane halkına sonsuz teşekkürlerimi sunuyorum.

Ahilik; iyi ahlakın, doğruluğun, dürüstlüğün, kardeşliğin, yardımlaşmanın ve disiplinin birleştiği bir meslek anlayışıdır. Gümüşhane esnaf ve sanatkârlarının her birisi ahilik konusunda örnek arkadaşlarımızdır.

OLAY GAZETESİ: İş yerinizin bulunduğu yer, Gümüşhane’de her yaştan ve her meslekten insanımızın her gün uğradığı bir meydan. Burada çevreyi en güzel siz gözlemliyorsunuz. Gümüşhane’de insanlarımız günlerini nasıl geçirirler?

VURAL ÖZ: İş yerimi çok erken saatlerde açtığım için daha hava aydınlanmadan yollara düşen madencilerimizin koşuşturmasına şahit olurum önce. Ardından memurlar ve öğrenciler belirir sokaklarda. Öğlen aralarını ek iş yaparak değerlendiren insanlara bile şahit oluyorum. Özellikle salı günleri köylerinde yetiştirdikleri ürünleri satma telaşında olan insanlar hareketlendirir memleketi. Beli iki büklüm olmuş hâlâ çabalayan da var, güneşe arkasını verip meydanda çayımızı içen de... Akşam olunca hava müsaitse günün yorgunluğunu atmak için ailesiyle yürüyüşe çıkanlar olur bazen. Buradaki insanlar kendi hâlindedir ve burada gece hareketliliği yoktur.

OLAY GAZETESİ: Vural Bey, çocukluğunuzun Gümüşhane’si ile günümüz Gümüşhanesi’nde neler değişti, bir kıyas yapar mısınız?

VURAL ÖZ: Fiziksel olarak da kültürel olarak da oldukça büyük değişimler var elbette. İnsan sayısı, ev, iş yeri sayısı, ulaşım imkânları oldukça arttı. Öğrenciyken herhangi bir kitaba ulaşmamız çok zordu. Şimdi her türlü kaynağa kolayca ulaşılabiliyor. Bir yerden bir yere gitmemiz günler alırdı. Şimdi en ücra köylere, mahallelere bile yollar yapıldı. Bu konudaki çalışmalarından dolayı belediye başkanlarımıza teşekkürü bir borç bilirim. Gümüşhane’de üniversite kurulması memleketimize farklı kültürlerden birçok öğrencinin gelmesini sağladı.  Böylece farklı iş yerleri ve hizmet alanları açıldı.

OLAY GAZETESİ: Vural Bey; bir vatandaş olarak, bir esnaf olarak kendinize hayat rehberi edindiğiniz doğrularınız nelerdir?

VURAL ÖZ: İnsan olarak dürüstlüğün, yardımlaşmanın, alçakgönüllülüğün, adaletli davranmanın ve edebin bir insana hiçbir zaman kaybettirmeyeceğine inanırım. Esnaf olarak ise rızkın Allah’tan olduğuna, iş yerini erken açmanın bereketine, çalışkanlığın güzelliğine, cömertliğin güzelliğine her zaman şahit olmuşumdur.

OLAY GAZETESİ: Yaşadığınız ilginç anılardan bir iki örnek anlatır mısınız?

VURAL ÖZ: Dükkânımı birkaç kez açık unutmuştum. Gece boyunca açık kalan bir dükkânı ne halde bulursunuz bir tahmin edin. Durumu fark edince telaşlandım ve içeri girdim. Her şeyin yerli yerinde olduğunu görünce Gümüşhane’ de yaşamanın güvenlik açısından da ne kadar rahat bir şey olduğunu düşündüm.

OLAY GAZETESİ: Çocukluk hayaliniz ne idi?

VURAL ÖZ: Polis olmak istiyordum. Ancak babam bu mesleğin zor olduğunu düşündüğü için bu isteğimi kabul etmedi.

OLAY GAZETESİ: Gümüşhane’de neyin eksikliğini hissediyorsunuz?

VURAL ÖZ: Biz burada doğup büyüdüğümüz için olanlar bize yetiyor ve ihtiyaç duyulabilecek şeyleri fark edemiyoruz. Ancak bu konuda gençlere ve il dışından gelenlere daha çok kulak verebiliriz. Sanırım onlar da sosyal faaliyetler konusunda çeşitlilik isteyeceklerdir. İlimizin kendisine yetebileceği, komşu illere ihtiyacı en aza indirebileceğimiz ve gençlere iş imkânı oluşturabilecek fabrikalar kurulabilir. Köylümüzün ürünlerini daha doğru üretebilmesi ve pazarlayabilmesi için kendilerine köylerde rehberlik edilebilir. Ayrıca memleketin tarihi ve turistik yerlerini daha iyi tanıtabilmek için turlar düzenlenebilir. Belediyemiz her türlü eksikliği tespit etmek ve gidermek için gayet başarılı çalışmalar yapıyor. Kendilerine kolaylıklar diliyorum.

OLAY GAZETESİ: Sizin emsaliniz olan pek çok Gümüşhaneli iş yerini büyük şehirlere taşıdı. Siz neden gitmediniz? “Keşke ben de Gümüşhane’den gitseydim” diye düşündüğünüz zamanlar oldu mu?

VURAL ÖZ: Ben burada doğup burada büyüdüm. Buranın havası ve suyu iliklerime kadar işlemiş. Bu nedenle buradan başka bir yerde yaşamak mümkün değilmiş gibi hissediyorum. Başka illerdeki çocuklarımın yanına gittiğim zamanlarda bile en fazla iki üç gün kalabiliyorum.  Buranın ekmeğiyle çocuklarımı büyüttüm, okuttum. Bu nedenle Gümüşhane’ye olan sevgimin yanında buraya bir vefa borcum da var. Buradaki insanlara biraz da olsa katkı sağlayabiliyorsam ne mutlu bana. Allah memleket hasreti yaşatmasın.

OLAY GAZETESİ: Hayattaki en büyük gayeniz nedir?

VURAL ÖZ: En önemli gayem aileme ve topluma faydalı olmak, her kesimden insana kucak açabilmektir. Kimseye muhtaç olmadan ömrüme devam etmektir. Aileme helal rızık götürmek ve hayırla anılabilmektir.

OLAY GAZETESİ: Örnek aldığınız şahsiyetler kimlerdir?

VURAL ÖZ: Peygamber Efendimiz’in sünnetlerini uygulamaya çalışırım. Ayrıca çalışkanlık ve cömertlik konularında annem ve babamın katkılarını unutmam mümkün değil. Mekânları nur olsun. Beni hiçbir konuda yalnız bırakmayan Şerafettin Başkan’ımın da tecrübelerinden her zaman yararlanmışımdır. Kendisine teşekkürü bir borç bilirim.

OLAY GAZETESİ: Hayatta en çok neye üzülür ve neye mutlu olursunuz?

VURAL ÖZ: Bana veya insanlığa katkıları büyük olan insanları kaybettiğimde çok üzülürüm. Evine ekmek götüremeyen, çocuğunu okutamayan insanlara çok üzülürüm. Haksızlığa uğradığımda veya haksızlığa uğramış insanları gördüğümde çok üzülürüm. Çocuklarım geldiğinde, torunlarıma kavuştuğumda, büyüklerimi ziyaret ettiğimde ve insanlara yardımcı olabildiğimde çok mutlu olurum.

OLAY GAZETESİ: Hobileriniz nelerdir? Köy hayatını sever misiniz? Nasıl dinlenirsiniz?

VURAL ÖZ: Açıkçası hafta sonları dâhil tatil yaptığım bir gün olmamıştır. Bayramlarda gerekli ziyaretleri ve işleri yaptıktan sonra işimin başına dönerim. Bu pandemideki yasaklar bana da “dinlenme mecburiyeti” oluşturdu. İşimi çok severek yaptığım için işimi yapmak en büyük hobimdir. Toprakla uğraşmayı çok severim. Anne ve babamın vefatından sonra sağ olsun eşimin devam ettirdiği köy işlerine fırsat buldukça yardımcı olmaya çalışıyorum. Toprak asla terk edilmemesi gereken bir hazine ve dinlenme alanıdır bence. Bu nedenle köyde vakit geçirmeyi çok seviyorum.

OLAY GAZETESİ: Kitap, gazete okuma alışkanlığınız var mı?

VURAL ÖZ: Gazete okumayı çok severim. Önceden gazete satışıyla da ilgileniyordum. Bu nedenle her gazeteyi okurdum. Gündemi haberlerden takip ediyorum.

OLAY GAZETESİ: Gençlerimize tavsiyeleriniz neler olur?

VURAL ÖZ: Gençlerin enerji ve bilgilerine çok ihtiyacımız var. Öncelikle kendilerinin vatan için ne kadar büyük bir önem ve anlam ifade ettiğini kavramalarını istiyorum. Zamanın, çalışmanın, üretmenin kıymetini bilsinler. Sadece kılık kıyafetle değil bilgi birikimleriyle de çağın gerisinde kalmasınlar. İmkânsızlıkları asla gözlerinde büyütmesinler. Çok isterlerse çözüm bulamayacakları şeyleri azaltırlar. Ülkelerini sevsinler, toprağı sevsinler ve bir yerlere geldiklerinde onu yetiştiren memleketi unutmasınlar. Büyüklerinin tecrübelerine kulak kapatmasın ve manevi değerlerine sıkı sıkıya sarılsınlar.

OLAY GAZETESİ: Vural Bey, sizin başkan eklemek istedikleriniz varsa buyurun.

VURAL ÖZ: Gazetenizde bana yer verdiğiniz için çok teşekkür ederim. Beni bu memleketin bir simgesi gibi görerek onurlandıran Gümüşhane Olay gazetesi sahibi ve çalışanlarına saygılar sunuyorum. Çocuklarımın eğitiminde desteği ve emeği olan tüm öğretmenlerimize aracılığınızla teşekkür ve hürmetlerimi iletiyorum. Çok kıymetli aileme sevgi ve selamlarımı gönderiyorum.

OLAY GAZETESİ: Sayın Vural Bey, bu güzel sohbetiniz ve samimi cevaplarınız için biz de size teşekkür ediyoruz.

Yapılan yorumlardan Gümüşhane Olay Gazetesi sorumlu tutulamaz.

UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Bu habere henüz yorum eklenmemiştir.
Diğer Haberler
Tüm Hakları Saklıdır © 2013 Gümüşhane Olay | İzinsiz ve kaynak gösterilmeden yayınlanamaz.
Tel : (0456) 213 66 63 | Haber Yazılımı: CM Bilişim