SULTAN ABDÜLHAMİD'DEN ERDOĞAN'A BATI BASINI

Sultan 2. Abdülhamid ve dönemi ve üzerinden 100 yılı aşkın bir zaman dilimi geçmesine rağmen günümüzde birçok alanda tüm etkileriyle kendini hissettirmektedir. Özellikle günümüzde yaşadığımız birçok meselenin kökenlerinin 2. Abdülhamit dönemine bağlı olduğu gerçeği, bu hissiyat daha net bir şekilde ortaya koymaktadır. Fakat 2. Abdülhamid’in şahsını ve onun şahsında dönemini anlamak üzerinde birçok manipülasyonun döndüğü, bir kırılma noktası olması nedeniyle herkes için kolay olmamaktadır. Çünkü 2. Abdülhamid’in şahsiyeti üzerinden adeta ağız birliği yapmışçasına hareket eden dönemin batı basını ve onun içimizdeki yansımalar yürüttüğü propaganda faaliyetleri neticesinde büyük bir algı operasyonu yapılarak anlayışların düz bir zemin üzerinde hayat bulması sekteye uğratılmaya çalışılmıştır. Bu faaliyetler hem iç basında hem dış basında birçok farklı mecrada yürütüldüğü gibi dönemin dergi ve gazetelerin karikatürlerinde de kendini göstermiştir. İtibariyle kitle iletişim araçlarının imkânları düşünüldüğünde görsel ve yazı kullanılarak az şeyle çok şey anlatılabilen karikatürlerin yoğun bir şekilde kullanılması ve bu mecralarda 2. Abdülhamid’in kişisel sunum şekli zihinlerdeki düz algı zeminini yoğurarak anlayışları etkilemiş ve yönlendirmiştir.

     Peki, sözünü ettiğimiz bu anlayışlar hangi çerçeve de ele alınarak yönlendirilmekte ve başkalaştırılmakta ve hatta özüne yabancılaştırılmaktadır. Osmanlının en kudretli döneminde padişah olan kanuni değil de neden 2. Abdülhamit günümüzün tartışma konusu? Ya da üstat Necip Fazıl Kısakürek ‘’ Abdülhamid’i anlamak her şeyi anlamak olacaktır’’ derken ne demek istemişti? Bu sözün günümüz Türkiye’sinin geldiği noktayla bir ilgisi var mıdır?

    Elbette ki üstadın bu sözü tam olarak şu an içinde bulunduğumuz sürecin millet nezdinde ne ifade ettiğiyle ilgilidir. Bu söz günümüzün gündelik sığ tartışmalara meze olan zihniyet sahiplerine bir uyarı niteliğindedir. Zamanın ötesinde yaşayan ve olaya daha geniş ve bütünsel bakabilen idrak sahipleri ise bu sözün ne manaya geldiğini çoktan kavrayabildiler bile.

Bir mütefekkirin dediği gibi ‘’ doğru düşünce olmadan doğru düşünce faaliyeti gerçekleşmez’’ nispeti gereğince doğru hareket edebilmek ve karar verebilmek adına üstadın sözü iyi anlaşılmalıdır. Sultan Abdülhamid zor bir dönemde tahta çıkarak çökmek üzeri olan Osmanlıyı 33 yıl daha ileri bir tarihe taşıdı. Bunu yaparken tıpkı şimdi olduğu gibi iletişim, iktisat, sosyoekonomik gibi birçok alanda yaşanan küresel değişimlere de iyi analiz ederek öngörüsüyle zamanın ve mekânın gereklerini yerine getirmiş ve uygulamıştır. Onun döneminde yaşayıp çağın gerisinde kalanlar ise sultan Abdülhamid’i anlayamadıkları gibi dönemin Avrupalı devletlerin Siyonistlerin ve masonların kandırıp kullandıkları bir araç haline gelmişlerdir. Öyle ki bu kişiler sultan Abdülhamit gitsin de ne olursa olsun zihniyetiyle o dönemin teröristleri ve vatan hainleriyle hareket etmişlerdir. Prens Sebahattin’in öncülüğünü yaptığı ittihat ve terakki Paris ve diğer Avrupa toplantılarına katılan komutanı terörist Ermeniler bunun en iyi göstergesidir. Sultan Abdülhamid’i tahttan indirip o gitsin de ne olursa olsun diyenler bütün fikir ve eylemlerini sultanı devirmeye odaklandıklarından yerine alternatif hiçbir şey koyamadıkları gibi devlet ve millet düşmanlarının piyonu olup Osmanlı devletini 10 yıl gibi kısa bir süre içerisinde tarihten tamamen silinmesine sebep oldular.

Anlattığımız tüm süreçler günümüzde de aynen yaşanmaktadır. Tarih tekerrür etmesi için değil ders alınması içindir. Batının ikiyüzlülüğünü tarihi tezahür niteliğinde şimdiki politikalarında ve medya araçlarında görmekteyiz. Ekonomik ve politik gelişmelere bağlı olarak batı kendi görüş ve isteklerine ters düştüğümüz her an hemen kitle iletişim araçlarını devreye sokarak siyasi liderler üzerinden propaganda yapmakta ve bilinçsiz kitleleri yönlendirip kargaşa çıkarabilmektedir. Nasıl ki sultan Abdülhamit bütün karışıklıkların sebebi gösterildiği karikatüristlerden elleri ve ağzı kanlı bir şekilde tasvir edilirken arka planda cami ve elinde kanlı kılıç gösterildiyse aynı amaç için bugün yayınladıkları birçok karikatürde Türkiye Cumhuriyetinin cumhurbaşkanı aynı motif ve aynı propaganda yöntemleriyle adeta ağız birliği yapmışçasına gösterilmektedir.

Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan hem başkanlık hem de cumhurbaşkanlığı dönemlerinde dış basının söz konusu tavrını görmekteyiz. Gezi eylemlerinde elinde dua ederken kanlı bir muşta ve arka planda Ayasofya camiinin gösterilmesi bir başka karikatürde diktatör söylemlerine binaen taksim gezi parkına büyük heykelini diktirirken gösterilmesi incirlik üssünü koalisyon güçlerine henüz açmadan önce tüm dünya basınında ‘’Erdoğan DEAŞ’a destek veriyor’ ’söylemleri yer alıyorken yayınlanan bu karikatürde DEAŞ terör örgütü lideri gibi resmedilip kendine isyan eden halka camii kürsüsünden seslenmesi tasvir edilen karikatürü, kafasında Osmanlı fesi Türkiye haritasının içinden dolarları çuvala boşaltırken gösterdiği karikatür ve bu sıralarda medya da yer alan ayakkabı kutusu meselesi. 2015 Haziran seçimlerinde The Guardian, Economist,New York Times gibi ünlü dergi ve gazetelere açıktan Türkiye’de yapılan seçimlere müdahale edilmesi ve Osmanlı son düzlükte durduruldu gibi yapılan haberler…2018 de gerçekleştirilen Afrin’e yönelik Zeytin dalı Harekatı ve ABD ve Avrupa devletlerinin bu harekata yönelik yayın politikaları ülkelerinde ve meclislerinde teröristleri desteklemeleri onlara ait sembolleri takmaları ve Türkiye’ye diplomatik tutarsızlıkları…

Tüm bunların, Sultan Abdülhamid’in şahsına ve onun şahsında bir medeniyete yönelik kamuoyunda oluşturulan ideolojik propaganda faaliyetlerine meşruiyet kazandırma çabalarının tarihsel olarak bir tezahürü olduğu açıktır. Bu sebepledir ki üstadın sözünü muhatap alarak zamanın ve mekânın gereklerine uygun hareket edip tarihin akışını milletin lehine çevirmeye mecbur ve memuruz.

YAZAN: TARIK PALANCI