GÜMÜŞHANE VE EKOTURİZM

Son zamanlarda ekoturizm denilince akla neyin geldiğini şaşırır olduk. Turizm firmalarına göre para anlamına gelen terim vatandaşa göre yabancıların gelip şehri doldurması olarak nitelendirilmektedir.  

Orman ve Su İşleri Bakanlığı Ekoturizm şube müdürlüğünün ekoturizm tarifine bakıldığında en doğrusuna ulaştığımızı görmekteyiz. Bakanlık ekoturizm de daha çok yerel halkın kalkınması için planlamalar yapmakta ve çalışmalar bu yönde ilerlemektedir. Kısaca gelen yerli veya yabancı turist’ler doğal yaşam alanlarını ziyaret edip, yerel halk tarafından üretilen ürünleri satın alacaktır. Hedeflenen amaç hem doğal güzelliklerin gün yüzüne çıkması hem de o yöredeki halkın kazanç elde etmesini sağlamaktır.

Aslında bakıldığında her ne kadar doğasının bakirliği madencilik faaliyetleri ve hes’ler ile bozulmuş olsa da ekoturizm için iyi bir alternatif’tir Gümüşhane. Şehrin yaklaşık yüzde beşi tehdit altında olup doğal yapısı bozulmuş olsa da gerek biyolojik çeşitlilik gerekse de köyden köye değişim gösteren yaşam kültürleri ekoturizm formatına fazlası ile uymaktadır.

Ekoturizm ‘in şehrimizde ileri seviyelere ulaşması için yapılması gereken şeyler aslında çok basittir. Şehrin doğal yapısı daha fazla bozulmadan koruma altına almak ve halka yol üzerlerinde yöresel ürün satma kültürünü aşılamak. Bu noktada görev siyasetçilerimize, kanaat önderlerimize ve en önemlisi de mülki idareye düşmektedir.

Maalesef şehrimizde doğal yapının korunması ve yöresel üretimlerin ön plana çıkarılmasını sağlayacak bir çalışma bulunmamaktadır. Nedense şehrin ileri gelenlerinin birinci hedefi madencilik ve enerji yatırımlarıdır. Çünkü madencilik ve enerji sektörlerinde para çoktur. Bu sektörlerdeki ticari faaliyetleri güçlerine güç katacak olup daha da zengin olmalarını sağlamaktadır. Gümüşhane de maden yatırımları için alınan izinlerin alınma şekli, kişiye, siyasi görüşe ya da hangi cemaatten olduğuna göre değişmesi işin farklı bir boyutudur.

Evet, asıl amacım ekoturizmdir ama ekoturizm yapacak isek bu doğayı mutlak korumamız gerekmektedir. Örneğin Milattan Önce işletilen Kalis madenini müze haline getirip uluslar arası turizme ve ekoturizmin bir parçası haline getirip belki de yüzyıllarca kazanç elde edilmesi varken 3-5 yıl vahşice işletilmesi planlanmaktadır.  

Benzer örnekler verilebilir. Örneğin Karamustafa köyünde bulunan Anadolu diyagonali kompozisyonu turizm potansiyeli olan bir orman yapısıdır. Erzurum’dan başlayıp güneye inen bu kuşak biyolojik çeşitlilik açısından en zengin bölge olarak kabul edilen ender güzelliklere sahip olmasına rağmen Gümüşhane de bu kuşağa neşter vurulmuş ve altın madeni açılmıştır. Maden firması ikinci atık barajını da bu kuşağa yapmak istemekte ve bu yönde çalışmalarına devam etmektedir. Gelen turistin bu kuşağı görmek istediğinde karşılaşacağı manzarayı siz düşünün.

Örnekler Süleymaniye mahallesini tehdit eden maden firması, endemik türler bulunan mastıra bölgesini tehdit eden altın madeni ve kontrolsüz şekilde devam eden taş ocakları ile çoğaltılabilir.

            Sonuç olarak şehrimizin kalkınmasını istiyor isek ekoturizm vazgeçilmezimiz olmalıdır. Madencilik ile ekoturizmi kıyasladığımızda birisi sağlığımızı, kültürümüzü ve doğamızı bizden alarak para kazandıran, birisi ise doğal güzelliklerimize zarar vermeden para kazanmamızı sağlayan sektördür.

            Tercih bizim.

Sağlıcakla kalın…