BU MU FUTBOL?

Tarih 9 Haziran 2012 'yi gösteriyor. İki ülkenin milli futbol takımları karşı karşıya gelecek. Arjantin' de La Bombonera stadındayız. Futbolda nereye giderseniz gidin değişmeyen kurallar vardır. İki takımın 11 kişilik kadrodan oluşması gibi veya bir maç süresinin 90 dakika olması gibi, futbolda herkesin bildiği ve değişmeyen kurallar vardır. Bu kurallardan bir tanesi de her milli maçtan önce iki takımın milli marşlarının okunmasıdır. Bu maçta da öyle yapılıyor. Ancak bir sorun çıkıyor. Brezilya milli marşı okunurken Arjantinli seyirciler çoğunluk olmalarını da fırsat bilip rakip takımın milli marşını ıslıklıyor. Peki bu neyi değiştiriyor? Brezilya'nın o maçta Arjantin’i yenmesini engelleyemiyor mesela. Peki başka ne oluyor? Bana kalırsa Arjantin seyircisinin ne kadar terbiyesiz davranabileceğini görüyoruz. Ne kadar saygısız olabileceklerini görüyoruz.

Daha yakın bir tarihe gidelim. Bu sefer tarih 17 Mayıs 2015 olsun. Şimdi de İspanya'dayız. İspanya’nın ayrılıkçı iki özerk bölgesi Bask ve Katalonya’nın takımları Barcelona ve Athletic Bilbao karşı karşıya. Bu iki takımı karşı karşıya getiren şey ise Kral Kupası Final Maçı. Maçtan günler öncesinde İspanyol basını konuyu masaya yatırmış ve maçta milli marş ıslıklanmasın diye de çeşitli futbol komisyonları uyarılarda bulunmuş. Ancak Barcelonalı ve Athletic Bilbaolu taraftarların büyük bölümü her iki takımın futbolcuları sahaya çıktığında çalınan İspanya Milli Marşı’nı ıslıklamaktan çekinmiyor. Yok yine beğenmiyorum bu durumu. Hani futbol sevgi, saygı ve kardeşlikti? Yoksa yanlış biliyoruz da bu mu futbol?

Son zamanlarda ülkemizde de benzer olaylar artmış durumda. En sonuncusu ise Türkiye - Yunanistan maçında Paris saldırısı sonucu hayatını kaybeden insanlar için yapılan saygı duruşunun ıslıklanmış olması. Şimdi siz diyeceksiniz ki onlar da Milli Marşları ıslıklıyorlar veya onlar da biz yastayken yasımızı tutmamızı engelliyorlar vs. İyi hoşta onlar bizim öğretmenimiz mi ki biz ne yapacağımızı onlardan öğreniyoruz? Hani batının yoz kültürünü değil bilimini alacaktık.

Bizim dinimizde ölen kişi hayırla anılır. Ölen kişinin arkasından asla kötü söz söylenmez. Saygı duruşunda saygısızlık yapmak da nedir? Bize yakışan bu mu? Hem nerede kaldı bizim misafirperverliğimiz? Kültürümüzde misafirperver bir millet oluşumuzdan her zaman bahseder dururuz. Bu yaptığımız misafirperverlikle, dinimizle ve kültürümüzle uyuşmuyor.

Bir öğretmene ihtiyaç mı duyuyorsunuz? Bizim sadece doğruyu öğretmeyi değil aynı zamanda öğrencilerini hayata hazırlamayı kendine görev edinen öğretmenlerimiz de var. Onları örnek alın. Bir öğretmene ihtiyaç mı duyuyorsunuz? Kültürünü ve değerlerini öğrencilere aşılayan öğretmenlerimiz de var. Hasta olduğu için saçlarını kazıtmak zorunda kalan öğrencisi ile arkadaşları dalga geçiyor diye kendi saçlarını kazıtan öğretmenlerimiz de var. Gelin onları örnek alın. Okula ağlayarak gelen öğrencisini evine gülerek göndermeyi kendine ödev edinen öğretmenlerimiz de var. Lütfen kıymetlerini bilelim ve bir şey öğrenmek istiyorsak onlardan öğrenelim.

Bizim öğretmenlerimiz bilgi meşalesini elinden düşürmeden doğru olanı öğretmek için bitmez bir enerji ile çalışarak; kültürümüzü, geleneklerimizi ve başarıya giden yolda bilmemiz gerekenleri öğrenelim diye çabalıyorlar. Batının kof ve değersiz kültürünü öğrenerek hem öğretmenlerimize ihanet ediyor hem de yanlış yapıyoruz.

Başta Başöğretmen Mustafa Kemal ATATÜRK ve beni yetiştiren kıymetli öğretmenlerim olmak üzere; her ahval ve şerait içinde sınıflarına girerek kendini mesleğine ve öğrencilerine adayan ülkemizin yılmaz bekçileri değerli meslektaşlarımın öğretmenler gününü kutluyorum.