ZOR DUA

Çocukken geçirdiği menenjit hastalığı sonucunda dilleri tutulan engelli bir annenin oğlu olarak hayatımın her karesinde bilhassa engellilere karşı bakış açım ve onlara olan ilgim bambaşka duygular içinde. Nerede bir engelli kardeşimizi görsem hemen bir empati yapar ve “onun yerinde ben olabilirdim” diyerek Rabbim’e şükrederim.

            Her zaman ifade buyurduğum gibi kendisinden önce evladının ölümünü dileyen ve bu uğurda gece gündüz dua eden insanlar engelli çocuğu olan anne ve babalardır. Şöyle ki; bir öğrencimin annesinin;

“Rabbim ne olur evladımı benden önce yanına al” diye dua ettiğine şahit olduğumda çok şaşırmış ve ona;

“Neden böyle dua ediyorsun” diye sorduğumda bana verdiği cevap sonrasında gözyaşlarımı tutamamıştım.

“Hocam çocuğumun durumunu görüyorsun. Eğer ben ondan önce ölürsem bu yavrumun hali nic’olur?”

2004 yılında o duayı yapan annenin evladını 2016 yılında bir hafta önce toprağa verdik. Rabbim o güzel yavrumuzu yanına aldı. Annenin gözyaşları sel misali akıyor. Duasının kabul gördüğü ve kendisinden sonra evladının düşeceği zor durumların gerçekliğinin verdiği korku karşısında bu ölüm belki acısına az da olsa bir teselli kaynağı olmaktadır. Çaresizliğin ve mutluluğun tezat bir fotoğrafı bu durum. Rabbim bu durumla kimseleri imtihan etmesin.   

Bu durumda olan birkaç engelli yavrumuz şu anda yatağa mahkûm ve ölüm meleğinin gelmesini bekliyorlar. Rabbim anne ve babalarına sabır versin, merhamet versin, gönüllerine su serinliği versin. O yavrularımızın hakkında hayırlısı neyse Rabbim onu nasip etsin.    

Kolay değil engelli annesi ve babası olmak. Normal çocuğu olanların eğitim ve yaşam anlamında çektiği zorlukları görüyoruz. Diğer yandan engelli yavrusuna her baktığında elinden hiçbir şey gelememenin verdiği sabır ve zorlu süreç karşısında bu zor imtihanı üstün başarı ile verip cenneti garantiye almak zor iş olsa gerek.

Hayatından memnun olmayan var mı? Çocuklarının yaptığı küçük yaramazlıklar karşısında isyan eden anne babalar var mı? Çocuğum çok konuşuyor diye şikâyet eden var mı? Size sesleniyorum. Çocuğum keşke ayağa kalksa da yaramazlık yapsa, keşke konuşsa da kafamı şişirse diye dua eden yüzlerce anne ve baba var aramızda.

İşte bu yüzden diyorum ki;

“Elinizde ne değerli nimetler ve hazineler olduğunun farkına varmak istiyorsanız buyurun benimde rehber öğretmeni olduğum Gümüşhane Özel Eğitim Uygulama Okulu’nda sizi beş dakika misafir edelim.”

Unutmayın ki Efendimiz’in (SAV) buyurduğu üzere;

“Yaşlılık gelmeden önce gençliğin, hastalık gelmeden önce sağlığın, fakirlik gelmeden önce zenginliğin, ölüm gelmeden önce hayatın ve meşguliyet gelmeden önce boş zamanın kıymetini bilin.”       

Ellerim yok diye tutamaz mıyım,
Kuş gibi göklerde uçamaz mıyım?
İsmail HAYAL