YEŞİL YOL PROJESİ

Yeşil Yol denince benim aklıma 1999 yapım “Yeşil Yol” filmindeki o dev cüsse gelir. Ve o dev adam silueti Franz Kafka’nın böceğini anımsatır nedense bana. Oysa sizde biliyorsunuz ki Yeşil Yol yayla yolu demek, bizim buralarda. Ya da yaylaları birbirine bağlayan yol.

Gümüşhane esasında yaylalar cenneti. Kürtün yaylaları ve Gümüşhane yaylaları Giresun ve Trabzon ile paylaşılamıyor. Aslında hukuksal olarak ortada bir sorun yok. Sınırlar belli ve çizildi. Ne var ki yaylaları kullanabilme kültürümüz yok. Kültür olmayınca iş dedikoduya kalıyor. Veya sen kullanmazsan yaylanı komşu ilin sakinin gelir kullanır. Karaca mağarası ne kadar Gümüşhane’ninse yaylalarımızda o kadar bizim. Yani demem o ki kim değerlendiriyorsa onundur. 

Geçmişte deniz, güneş ve kum turizmi revaçtaydı. Ama geçmişte meyveler organikti. Şimdi öyle değil ve iklim bozuldu. Deniz turizmi artık eskisi gibi cazip değil. Yayla turizminin önemi giderek artıyor. 

Gümüşhane’nin bana göre en büyük eksiği kent konularını konuşacak, tartışacak mecralarının olmaması. STK’lar bu noktada çok zayıf. Bir dönem hızlı tren güzergahı üzerine iyi denebilecek bir durumda olan STK’lar Yeşil Yol konusunda oldukça ilgisizler. 

YOL İHALESİ

Türkiye’de ve elbette Gümüşhaneli olan öyle insanlar var ki, bir dönem HES karşıtı kesildiler. Hatta kalemlerini HES karşıtlığı üzerine oturttular. Yer Trabzon. Sonra ne olduysa oldu, HES taraftarı olundu birden. HES kapabilmek için HES karşıtı tutumlar takınılan dönemler olundu. Sonra HES sahibi olununca doksan derece bir dönüş ve HES taraftarlığı. Şimdi Yeşil Yol olayında da böyle bir şey sezinliyorum. Çünkü Yeşil Yol güzergâhında iyi derecede “menfez” çıkıyor ortaya. TEMA’cıları dışarıda tutuyorum elbette. Ne de olsa İstanbul ormanlarının içine üniversite yapılmasına ses çıkarmadıkları için!!! 

Şeytanın avukatlığına soyunarak şunu demek istiyorum, Yeşil Yolcular acaba yeşilin neresinde ya da Yeşil Yoldan çıkacak “menfezin” neresindeler. Bu durum Trabzon’da önce HES karşıtı olup sonra bir biçimde HES taraftarı olan kalem erbabını bana hatırlattı. Neyse bunlar önemsiz konular!

YEŞİL YOLUN SONU

Turizm noktasında neden istenilen seviyeye gelinemiyor? Bunun başlıca nedeni “kültür probleminin” olması. Hadi kültür tarafını geçelim. Önümüze daha farklı bir durum çıkıyor. Ufuk problemi. Maalesef bu konuda da çok gerideyiz. Çünkü bizler elde ettiğimiz küçük ticari mantığımızla turizme bakıyoruz. Bu basit ticari mantık aşılmadığı sürece bir arpa boyu yol almamız mümkün gözükmüyor. İş gelip şu noktaya dayanıyor ve kilitleniyor; “İşadamı profili”. Bence turizmin gelişememesinin önündeki en büyük sorun ciddi iş adamımızın olmamasından. Adam sadece para kazanmak derdinde. Oysa iş adamı olmanın salt para kazanmak olmadığını bilebilecek donanımda değil ki.   Kalemimi rahat kullanamadığım için ancak bu kadarını yazabiliyorum. Oysa sadece iş adamı sorunu masaya yatırılsa turizm konusunda yarı yarıya başarı sağlanır. Geriye tek bir çözüm kalıyor, ithal iş adamı. Buda imkansız olduğuna göre bir on yıl daha Süleymaniye kayak merkezi ile durumu idare ederiz gibime geliyor. Neyse siz yine hep olduğu gibi bu yazıyı yazılmamış ve okunmamış sayın. Ha unutmadan Yeşil Yolun sonu yeşile çıkar elbette.