Tahrip Tarikatı

Devir değişti efendi….

     İlim bilmez adap bilmez kelam bilmez meclis bilmez herkes  tarihin bekçisi olmuş. Herkes kendine göre bir tarih yazıp herkes kendine göre bir karakteri yücelterek onun peşinden gitmekte. Bunu yaparken de ecdadı yücelttiğini sanmakta. Haberi yok ki ecdadın övülmeye değil anlaşılmaya ihtiyacı var.

   Devir bilmez kural bilmez metin bilmez ama ezberden anlaşma metni okuyanlar var bu ülkede. Lozan’a süre biçip vakti gelince kaldırılacağını düşünenler var.Oysa Lozan senin devletinin bağımsızlık sembolü iken.

   Harf bilmez yazı bilmez tapu kaydından miras çıkartanlar var bu ülkede. Oysa mezar taşında sadece Hüvel baki yazar. Ya iplikçi nedim efendi ya da baytar Süleyman yazan taştan destanlar yazan var bu ülkede.

   Adam bilmez devir bilmez yıl bilmez padişahı evliya yapanlar var bu ülkede. Oysa hepsi ayrı ve güzide insan olmakla birlikte devir şartlarına göre anılması gerekirken. Yatar kalkar Gazi komutan Mustafa Kemal Paşaya söverler.  Osmanlıda kılık kıyafet devrimini yapan sarık yerine şapkayı şalvar yerine pantolonu şart koşan II. Mahmut’u unutur gelir kılık kıyafet devrimine laf eder. Duvara resmini astıran  Sultan Mahmut’u unutur heykelini yaptıran Sultan Abdülaziz’i unutur gelir Gazi komutana putperest der.  Latin harflerine geçilmesini  isteyen Sultan II. Abdülhamit’e laf yok ama cumhuriyet mimarlarına küfür ağız dolusu. Çarşafı İstanbul’da yasaklayan Abdülhamit evliya  ülke genelinde reforma tabi tutan Gazi komutan din düşmanı.  Kıbrıs’ı İngilizlere borçlar karşılığı veren sultan Abdülhamit, Bosna’dan çekilen Abdülhamit  Mısırı İngilizlere veren sultan Abdülhamit ama ülkeyi satan ittihatçılar.

   Din bilmez mezhep bilmez şeriat bilmez yatar kalkar Osmanlı der. Osmanlının asıl gayesinin ehli sünneti müdafaa olduğunu söyler ama yer içer ehli sünnet dışı iş yapar. Sultan selimi sever yere göğe sığdıramaz ama gider kızılbaşlar’a kucak açar.

   Tarikat bilmez yol yordam bilmez meşveret bilmez  , tarikattan eksik olmaz ama zikirde iken malı mülkü düşünür. Eşikten girdiğin an mal dünyada kalır, sözünü bilmez tasavvuf erbabı olurlar.  Medrese kapattı diye Gazi paşaya kızarlar ama medreselerin mal varlıklarına el koyup onları devlet işlerinden uzaklaştıran sultan fatihi(Fatih sultan Mehmet) bilmez.

   Usul bilmez erkan bilmez her yerde nara sallar. Nara sallayanın bile Osmanlıda bir adabı vardır onu bilmez.

   Ha bide Osmanlıyız der amma bu millet zihniyet bilmez . Dilinden düşürmez ama Osmanlı’yı ama şu kıssayı bilmez ;

    Kanuni Sultan Süleyman dolanırken bir gün Has bahçede bir ağaç görür her yanı karınca. Tutar bir yazı sorar Şeyhülislam Ebussuud   efendiye ,

Drahta ger ziyan etse karınca

Zarar varmıdır anı kırınca

Şeklinde sormuş Sultan Süleyman . Aldığı cevapsa ders niteliğinde şimdiki yöneticilere.

Yarın Hakkın divanına varınca

Hesap sorar Süleyman’dan Karınca

   Örnekler çoğaltılır gider böyle. Hz. Ömer’in adaleti deyip Demokles’e yemin edenler İbn-i Sina ile övünüp Hipokrat’a diz çökenler , Ömer Seyfettin dururken çocuğa Polyana okutanlar…

   Mesele osmanlı’yı yeniden inşa değil efendiler. Mesele Osmanlıda ki zihniyeti yakalamak meselesi olmalıdır. Senin evliya demenle V. Murat’ın masonluğu değişmez.

   Medrese bilmez cebir bilmez köprü bilmez çıkar beton dökmeyi medeniyet sanırlar. Canı bir tek kendileri taşıyor sanıp nice yıllık ağaçları dibinden alılar adına da hizmet derler. Osmanlıyı yaşıyoruz derler ama kültür bilmez örf bilmez laf bilmez.

  Demem o ki varın siz tarihinizi okuyun. Kahvede duyduğun  ile ilim edilmez.  Öyle olsaydı Mevla’nın ilk emri oku değil dinle olurdu…..