SEÇ-İM-LER-İMİZ…

Anayasa Değişiklikleri Halkoylaması,

Mahalli İdareler Seçimi,

Cumhurbaşkanı Seçimi,

Ve şimdi de Milletvekilliği Genel Seçimi derken 2010 ‘dan itibaren neredeyse her yıl bir seçim süreci yaşadık ve yaşamaktayız.

Vatandaş olarak seçmek ya da seçilmek adına pek çok şeyi tecrübe edindik belki. Kimi-Neyi-Neden seçtiğimizin ya da seçecek olmamızın tartışılması konunun tamamen dışında kalmakla beraber, bu süreçte “Oy’unu kuralına göre oynuyor muyuz?” diye bir soru yazımın asıl maksadını belli edecektir. 

Anayasamızda vatandaşların seçme, seçilme ve siyasal faaliyetlerde bulunma hakkına sahip olduğu belirtilmiş olmakla birlikte, devamında yer alan seçim ilkeleri; serbest, eşit, gizli, tek dereceli, genel oy, açık sayım ve döküm esaslarına göre yargı yönetim ve denetimi altında seçimlerin icra edilebileceği açıkça belirtilmiştir. Ne yazık ki, birbirine yakın tarihlerde birçok seçim süreci tecrübe edinmiş olsak da yine yeniden aynı kural hatalarını hem seçim öncesi hem de seçim sonrası sergilemekten vatandaş olarak geri duramadık.

Şehrin dar caddelerinde kocaman vaatlerle, sesi kesilmeksizin dolaşıveren  araçlardan tutun da, sandık başındaki görevlinin, görevinin gereklerine ne kadar yabancı olduğuna varıncaya kadar sanki ilk defa seçim süreci yaşıyor gibi hareket ediyoruz.

Seçim çalışmaları adı altında, kocaman araçlarla caddede ilerlerken bu şehrin bir trafik sorunu olduğunu unutuyoruz. Seçim müziğinin sesini, adı gürültü olarak anılacak şekilde yükseltiyoruz. Sandık başında görev alıyor, kurallara ilişkin seminerlere katılıyoruz… Ancak içi boş geçmiş olmalı ki, üç sandık bulundurulması gereken  yerde, tek sandıkla oy kullanmaya başlatılmıştır seçmenler. (2014 Mahalli İdareler Seçimi-Karşıyaka Mahallesi-Diş Hastanesi)

 Oysa ki, bir yemin beyanında bulunulur seçim sabahı; “Hiçbir tesir altında kalmaksızın, hiç kimseden korkmadan, seçim sonuçlarının tam ve doğru olarak belirmesi için, görevimi kanuna göre,dosdoğru yapacağıma,namusum,vicdanım ve bütün mukaddesatım üzerine and içerim.” diye. Hiçbir görevli kendi fikri duyguları ile görevinin gereklerini birbirine karıştırmamalıdır. Seçim günü her birinin kamu görevini icra ettiği hafızalardan silinmemeli ve bu bilinç ile hareket edilmelidir. Görevliler bütün varlıkları ile yemin etmelidir ki, seçmen kişinin  bütün varlığını temsil eden “oy” emanet bırakılabilsin.

Yazımın başlığında olduğu gibi...

Heceleme yanlış ama  bir kelime var ortada. Kelime var ama dil bilgisi kuralları yok. Tıpkı seçim süreci kuralları gibi, var ama yok aslında…

Öncelikli hedef oy almak değil, gönül almak olmalıdır. Saygılarımla…