ÖĞRENCİ OLMAK

"Kötü komşu yoktur, işine karışmadığın müddetçe"
Bekir Sıtkı ACET

Geçen hafta Mikdat Başer ve Mahir Beyle cadde aşağı yürürken önümüz sıra baba kız arkalarında kocaman iki valizi çekerek, sağa ve sola bakınarak perişan bir halde yürüdüklerini görünce yüreğim inanın cız etti. Bir süre nasıl yardımcı olabiliriz diye hesap ve kitap yaptıktan sonra yanlarına vardık.

            "Hayırdır hemşerim nedir derdiniz" diye sorunca baba bütün sıkıntılarını bir bir dökmeye başladı.   

            Lüleburgaz'da okul birincisi kontenjanı ile Gümüşhane Üniversitesi Halkla İlişkiler Bölümü kazanan kızımız ağlamaklı gözlerle bize bakıyor. Baba sağlık sorunları olduğu belli bir ses tonuyla dokunsanız ağlayacak bir vaziyette anlattı da anlattı. Hemen tanıdık birkaç yeri aradık ama hak getire. Bir haftalık misafir edebilsek öğrencimizin yurt sırası 61 belki de gelecek. Ancak bir türlü çare olamadık. Terminale götürüp zar zor sağ olsun Lüks Gümüşhane indirim de yaparak baba kızı tekrar memleketlerine gönderebildik.

            İki evladı üniversitede okuyan bir baba olarak hiçbir şey yapamamanın ezikliğinde yanımdakiler olmasa oturup bir bankta inanın ağlayacaktım. O kızımızın gözlerinde ki çaresizliği, babanın ruh halini tahayyül bile edemezsiniz.

            Bu olayın üzerinden birkaç gün geçmişti ki; bir internet sitesinde Gümüşhaneli bir hemşerimizin verdiği ve sonrasında ulusal gazeteye haber olarak çıkan bir ilanda;

            "Aileye 800, öğrenciye 1500-2000TL arasında kiraya verebilirsiniz" ilanı karşısında inanın yüreğim bir kez daha paramparça oldu. Bende o ilanı veren kardeşime soruyorum;

            "Senin evladın bir şehre okumaya gitse ve internet sitesinde öyle bir ilana rast gelse razı olur muydun?" Olmazdı(n) sanırım.

            Ve sağ olsun bu haberden sonra şehri eminimiz Gümüşhane Belediye Başkanımız Ercan Çimen bunu sert bir dille kınayarak öğrencilerimiz için yurt ve barınma müjdesini verdi. Allah razı olsun.  

            Evet, Gümüşhane'nin güzel ve altın yürekli insanları. Biliyorum öğrencilerin barınmalarında ve kiralama usullerinde sıkıntıları hepimiz yaşadık, yaşıyoruz. Elektrik, su ve doğalgaz faturalarını takıp giden, evin döşemelerini söküp yakan, evleri tarumar eden, üç kişi tutup sekiz on kişi yaşayan öğrencileri de gördük.

            Ancak şartlar ne olursa olsun bu bizim bu fahiş fiyatlarla evlerimizi kiraya vermemize zemin hazırlayamaz. Öğrenci nüfusu yirmi bine yaklaşan Gümüşhane Üniversitemizin varlığı bu şehrin durağan ekonomisini ayağa kaldıracak en itici kuvvetidir. Esnafın yazın gurbetçilerle az da olsa gülen yüzü bu öğrencilerimizin varlığı ile kışında gülmeye devam edecek ve evine ekmek götürebilecek, dükkan kirasını ödeyecek ve yüzü de gülecektir.  

            Şimdi bir apart modası başladı Gümüşhane'de. Güzel ve yerinde bir uygulama. Ancak bu işte de kantarın dozunu kaçırmamamız gerekmektedir. Öğrenciye verilen söz ve hizmetler aynen yerine getirilmelidir ki bu öğrenciler bizim aynı zamanda misafirlerimizdir. Onları kendi evladımız gibi görerek, barınma, servis, kahvaltı-yemek, sosyal ve kültürel imkanlarla desteklememiz gerekmektedir. Onları sadece para kazandıran sağmal inek olarak görmemeliyiz. Ve unutulmamalıdır ki her şey para değildir. Bu şehrin özünde var olan yardımseverlik, çalışkanlık ve dürüstlük ilkelerimize ne olur asla halel getirmeyelim. Ve son sözüm öğrencilere; sizler nasıl olursanız bizlerde size o oranda yaklaşabiliriz.