GÜMÜŞHANE'DEN ÖĞRETMEN ANEKDOTLARI

Bu yıl öğretmenliğimin yirmi üçüncü yılında farklı bir 24 Kasım yazısı yazmak istiyorum. Tüm öğretmenlerimin ellerinden öperek günlerini tebrik ediyor, öğretmene saygı ve itibarının geri verilmesi konusunda gereken adımların atılmasını ümit ediyorum. Gümüşhane'de yaşanmış öğretmen hatıraları ile sizi baş başa bırakıyorum. Anekdotlar "Bir Tebessüm Gümüşhane" adlı kitabım kaynak gösterilerek kullanılabilir.  

              Öğretmenevi Müdürlerinden Hüsnü Kemal Hazır Kaletaş öğretmenidir. Söğütağıl Köyü İlkokuluna ziyaret için öğrencilerle ve velilerle yola düşerler. Derken yoldan geçen bir araba öğrencinin ayağını çiğneyince öğrenci babasının elinden tutmasına rağmen ağzından dökülen feryat şu olmuştur;

            "Öğretmenim kurtar beni..!" 

            Gümüşhane Bağlarbaşı Mahallesinden Mehmet Akdağ ve Osman Çetiner öğretmenlikte 45 yılı doldurmuşlar ancak nüfusta küçük yazıldıkları için emekli olamıyorlar. Bir gün Mehmet Akdağ Osman Çetiner’e dönerek;

            “Yahu Osmancığım. 65 yaşını da geçtik. Biz ne zaman emekli olacağız” diye sorar. Osman Çetiner derin bir ah çekerek;

            “Mehmetçiğim. Öyle zannediyorum ki Hakkı Hafız (Oktay) ikimizi de bu okuldan dört kolluyla alıp götürecek” der.   

            Kürtün Törnük’te (Günyüzü) öğrenciler teneffüstedir. Çocuklar televizyondan dinledikleri “Muhammed’in düğünü var, Cennet’te, Cennet’te” ilahisini okuyorlar. Tam o sırada Yusuf öğretmenin yanına gelerek sorar;

            “Öğretmenim Cennette ne var?” Öğretmen de;

            “Güzel oyuncaklar, çikolata, elbise, şekerler var” der. Yusuf son derece keyifli;

            “Vallaha mı, bedava mı öğretmenim?” der.   

            Türkan Öğretmen (Turgay) ilk görev yeri Kitre’de öğrencileri ile teneffüste iken Gümüşhaneli Müfettiş Osman Saruhan çıkagelir. Türkan Hanım henüz 18 yaşındadır. Osman Saruhan Türkan’ı yanına çağırmış ve;

            “Evladım senin önlüğün neden yok?” diye sormuş. Türkan Hanım boynunu bükerek;

            “Efendim ben öğretmenim” demiş.

            Kelkit’te bir ilkokulda öğrenci ayağa kalkmış ve öğretmenin yanına gelerek;

            “Örtmenim atturum da gelim” demiş. Yabancı olan öğretmen anlamamış. Öğrenci kıvranarak tekrar; “Örtmenim atturum da gelim” deyince öğretmen başka bir öğretmen çağırmış. Ona;

            “Hocam bu öğrenci ne diyor Allah aşkına?” Kelkitli öğretmen öğrenciye derdini sorunca öğrenci yine;

            “Örtmenim atturum da gelim.” Kelkitli öğretmen bu sefer eliyle kapıyı işaret etmiş ve;

            “Oğlum ne duruyon, dııın” deyince yabancı öğretmen söylenmiş;

            “Yahu Allahaşkına siz nece konuşuyorsunuz...?”   

            Kelkitli Emekli Öğretmen Necati Tuğlu yeni araba aldığı yıllarda yolda giderken direksiyon hakimiyetini kaybedip kaldırıma çıkmış ve bir Kelkitliyi arabanın altına almış. Neredeyse dükkana girerken zor bela durmuş. Çevredekiler adamı yerden kaldırırken arabadan inen Necati Hoca orada toplananları gülme krizine sokmuş ve;

            “Lan oğlum sen Kelkitli değil misen. Niye kaldırımda yürüysen?”

            Ve son anekdotumuz komşu ilimiz Trabzon'dan. Trabzon’un bir okulunda okul müdürü koltuğunda oturmuş, açık olan kapıdan bayan öğretmene seslenerek:

            “Şengül Hanım dost ister misin?” diye sordu.

            Eşinden yeni ayrılmış olan öğretmen bu söze çok kızdı ve müdürü Milli Eğitime şikayet etti. Soruşturma için görevlendirilen müfettiş müdüre sordu:

            “Hocam olayı anlatır mısın?” Müdür:

            “Müfettiş Bey o gün çok acıkmıştım. Koltuğumda odurmuş (oturmuş) dostumu (tost) yerken)…" Müfettiş araya girdi ve;

            “Tamam, tamam vaziyet anlaşılmıştır. Soruşturma bitmiştir” dedi.

            Rabbim yüzünüzden tebessümü eksik etmesin inşallah.