ENGELLERİ AŞAN SEVGİ

Sahi neydi sevgi? Sevgi iyilikti, sevgi emekti, sevgi dostluktu...
Güçtü sevgi, her şeyi ve herkesi karşına alabileceğin bir güç. Umuttu karanlıkta gördüğün küçük bir ışığa koşmak gibi. Bakabileceğin her pencereye güvenle yaklaşmaktı sevgi…
Ve ben şimdi ;
Başka bir dünya düşlüyorum bu pencereden bakarak. Herkes eliyle göğüs kafesine yerleştirdiği kocaman bir kayanın altında kirpikleriyle kuş resimleri çiziyor gökyüzüne. İnsan sevilmezse gökyüzü çoktan inmiştir yere. Zamansızdır. Seslerden üşür. Sevginin bir ışık olduğu bir dünya düşlüyorum küçücük kalplerimize kocaman umutlar yükleyen. Umutlar diyorum, bir de imkansız gibi görünen mucizeler.
Sanki görmüş gibiyim bir pencere önünde;
"Merhaba" diyorum aydınlanıveriyor önüm. Kendinden mahrum kalır mı insan diyorum, susuyor… Değil mi ki susmak en çok söylemekti, ümitleniyorum.
İlk adım… Başlayan, Başlatan… İlk adım Ayberk'i anlamak. İnanmak  gördüğün her şeyi unutup görmek istediklerine odaklanmak.
Önünde durduğun bir yol ayrımı . Tam yürümeye başlayan bir çocuk gibisin şimdi . Bütün mesele ilk adımda. Önce sevgi sonra güven sonra da onu dünyanıza kazandırırsınız diyor çocuğun üvey annesi..
Otizmi anlatan dokuz tanı ve bunların hepsi Ayberk’de yüzde yüz vardı. İlk adım için yirmi dört saat Ayberk'i gözlemledim empati kurdum, onun ne hissettiğini anlamaya çalıştım . Sonra yirmi dört saat boyunca her saniye otizmin panzehirini Ayberk'e verdim. Sevgi, güven , özgüven ,sosyalleşme,sorumluluk ,spor yapma ..
Bir şeyleri yaptırana kadar defalarca denedim ..
Neyi bastırırsan göğsüne göğsün soludukça büyüyen ' O’dur. Sevgi ve inancı bastırdım ,nefes aldığım her an biraz daha büyüdü ve otizm sevgiye yenik düştü.. Ayberk bugün dünyanın Otistik tek fotomodeli..                                                                                                           

Merhaba hayat, merhaba başarı, sana da merhaba ilk adımı atan ve ilk adımı başlatan, başarıyı koşar adımla yakalayan anne.