DÜŞMÜŞÜZ BİR İKBAL DERDİNE…..

“Hocalı'nın etrafındaki bütün köy ve yolları işgal eden Ermeniler, kasabanın diğer illerle karayolu bağlantısını kesti. 1992'de ocak ayının başlarından itibaren elektrik verilmeyen Hocalı'nın savunması sadece hafif silahlara sahip yerel savunma güçleri ve az sayıdaki milli ordu askerinden ibaretti. 25 Şubat 1992'den itibaren Hocalı'ya üç koldan saldırıya başlayan Ermeniler, Sovyet Rus ordusunun 366. motorize alayının bütün araçlarını kullanarak şehri iki saat boyunca top ve tank ateşine tuttu. Saldırıdan bir gün sonra ise hafızalardan yıllarca silinmeyecek "Hocalı soykırımı" yapıldı. Resmi verilere göre, Hocalı Katliamı'nda savunmasız durumdaki 106'sı kadın, 70'i yaşlı, 63'ü çocuk olmak üzere 613 Türk hayatını kaybetti. Katliamdan 487 kişi ağır yaralı olarak kurtuldu, Ermeni güçleri, bin 275 kişiyi esir aldı, bunların 150'sinden bugüne kadar haber alınamadı”.

Sadece isim olarak kalmıştır çoğumuzun aklında. Belki haritada yerini sorsam gösteremeyecek çok kişi vardır. İyi okuyun bu yüzden. Yukarıda ki satırları harf atlamadan okuyun. Çünkü yukarıda yazılı olanlar bizim zayıf olduğumuzda başımıza nelerin gelebileceğinin en güzel örneğidir. Bizler fırka fırka  bölünerek kendimiz zemin hazırlıyoruz bu duruma. Biz siyasi görüşlerimiz, ideolojilerimiz şahsi menfaatlerimiz ve ikbal kaygılarımız peşinde sürüklendikçe bu durum hep olacak.

Hatırlayın birlik olduğumuz vakitleri. Hani dirlik içerisinde tüm dünyaya hükmettiğimiz günleri. Ötüken bozkırlarından kavimleri önümüze katıp koyun gibi güttüğümüz günleri hatırlayın. Atını Selenga nehrinde sulayan Mete Han’ı hatırlayın. “Aç halkımı doyurdum çıplak halkımı giydirdim fakir olanı zengin kıldım” diyen atam Bilge kağanı unuttunuz mu? Selçuk Beyin ulu sesini Alp Arslan’ın kâfir titreten kılıcını Kılıçaslan’ın düşmana korku salan ismini unuttunuz mu?

Anadolu da Türklerin kurduğu iki beylik. Biri Anadolu Selçuklu diğeri Danişment’li beyliği. Birbiriyle mücadele halinde her ikisi de. Biri diğerini kontrol altına almak istiyor. Aralarında dostluktan öte düşmanlık var. Onların aralarındaki bu mücadele sırasında Anadolu topraklarına haçlı orduları giriyor. Yüzbinlerce haçlı askeri. Birbirine düşman bu iki Türk beyliği omuz omuza haçlılara karşı mücadele başlatıyorlar. Sultan Kılıçaslan ve Emir Danişment Gazi cephede omuz omuza mücadele ediyor. Dikkat edin rütbe yok, makam yok, senden emir almam diye bir kibir yok. Ortada tek bir gerçek var. Biz hak ile batıl arasında hakkın tarafıyız. Biliyorlar ki küfrün galibiyeti hakka galebe çalacak. Biliyorlar ki Allah’ın dinini yok etmeye geliyor bu ordu. Tüm nefsi meseleler bir kenara bırakılmış tek bayrak altında mücadele ediliyor. Türklüğün ( İslam’ın)  bekası ve güçlü olması için mücadele ediliyor. Bu dahi bize bir şey hatırlatmadı mı?

Bir haftadır Ankara’dayım. Bir haftadır izledim her şeyi. Kimisine şaşırdım kimisine hayret ettim. Yahu Müslüman Müslümana namaz anlatıyor. Müslüman diğer Müslümana helali haramı anlatıyor. Birbiri ile ortak çalışarak kurumunu en iyi şekilde temsil etmesi gereken insanlar birbirinin ayağını kaydırıyor. Riya, hamaset, iffetsizlik, adam kayırma hepsinden öte işini hakkı ile yapanlara yönelik muamele. Öyle bir noktaya gelmiş ki durum, işini hakkı ile yapanlar ya daha sessiz işlevi olmayan makamlara alınıyor ya da susturuluyor. Enişteler dayılar halalar akrabalık bağları her şeyin önünde. Herkes bir bakanın eniştesi. Devlet kasa dairesine dönmüş. İş yapmadan para kovalıyor herkes. Yatırmışlar devleti masaya parça parça yiyorlar. Efendiler düşman oluk oluk üstümüze gelirken bu neyin kavgası. Ülkenin en tepesindeki adamlar bir şeylerin farkına varmış omuz omuza ecdat mirası gibi mücadele ederken bu neyin kavgası. Biz bu şekilde kaybederiz. Bu şekilde kaybedeceğiz. Bu kadrolarla 2023 hedefinde sadece açgözlü riyakâr ikiyüzlü bir nesil yetişir. Bu düşünce ve zihniyet bizlere daha çok Hocalı gibi günler yaşatır. Biz daha çok ölmüşlerimize ağlarız. 

                                               Dehrin ne safâ var acaba sîm ü zerinde
                                              İnsan bırakır hepsini hîn-i seferinde