Çifte Üzüntü

Pazar günü Zigana Dağı’nda bir tören vardı. Her yıl olduğu gibi bu yıl da törene basın mensubu arkadaşlarımla birlikte katıldım.

Tören, yedi yıl önce bölgemizin tanıtımına büyük katkı sağlayan Trabzon Tenis Dağcılık Kayak İhtisas Kulübü üyelerinden on doğaseveri, ölüm yıldönümünde anma töreniydi.

Törende yedi yıl öncesini adeta yeniden yaşadım. Çığ şehitlerimizin yaşamlarını yitirmelerini de çok iyi anımsıyorum. Çığ altında kalışlarından, çığ altından çıkarılışlarına kadar yaklaşık bir gün süreyle Zigana Dağı’ndaydım. Çok acı bir olaydı on doğaseverin yaşamlarını yitirmeleri.

İşte o acı ve hüznü dün çığ şehitlerimizi anma töreninde bir kez daha yaşadım.

Bu duyduğum üzüntünün yanı sıra bir başka üzüntüyü de beraberinde yaşadım.

Türkiye Dağcılık Federasyonu Başkanı Sayın Alaattin Karaca’nın, anma töreninde yaptığı konuşmada, “25 Ocak 2009 yılında bu tepenin arkasındaki sırttan kopan bir çığ Trabzon’un dağını tepesini tanıtmak uğruna gayret eden 10 arkadaşımızı aldı götürdü” cümlesi dikkatimi çekti.

Sayın Karaca’nın Gümüşhane yerine Trabzon adını kullanmasını doğal karşıladım. Çünkü Zigana adı hep Trabzon ili ile anılıyor, tıpkı Kadırga Yaylası adı gibi.

Hep üzülüyorum.

Taşköprü Yaylası, Erikbeli Yaylası, Sazalan Yaylası, Dumanlı Satala Antik Kenti nedense hep Trabzon ile özdeşleşmiş. Çakırgöl de öyle değil mi?

Gümüşhane yaylalarını, dağlarını çevre illerle birlikte değerlendirmemize sözüm yok. Hatta birlikte olmak bizlere ayrı bir mutluluk da verir.

Üzüntüm, kendi sınırlarımız içerisinde olan yaylaların, dağların, antik kentlerin çevre illerin adı ile birlikte anılmasından kaynaklanıyor.

Bu konuda birkaç kez yazı yazdığımı da anımsıyorum ama her nedense sanırım ben yazdım, yine ben okudum.

Bizden yazması, anımsatmak. Gerisi bu ili yönetenlere kalıyor.

Yeni bir haftaya soğuk ve kar yağışı altında girdik. Aman soğuk ve kar yağışına dikkat edelim.

İyi Haftalar dileğiyle.