BU ÜLKEDE NASIL OY KULLANILABİLİR Kİ ?

Fare deliğe sığmamış, bir de kuyruğuna kabak bağlamış...

BU ÜLKEDE NASIL OY KULLANILABİLİR Kİ ?

Hükümetler kuruluyor yıkılıyor ve gelenler gidenleri  aratacak bir tavra kesinlikle giriyor bu ülkede. Biri  borçlanmayı sever , biri üretileni  bitirip tüketilenin peşine düşmeyi ,biri cuntayı, biri Avrupa yı sever ,biri Amerika’yı.

SANDIK YOLUNDA BİR MUHAKEME YAPALIM …

ÜLKEDE

BİRER BASİT ÖRNEKLE ;beş milyon yabancıyı hangi kisveye bürünmüş olursa olsun ben bana yetemezken sırtımda yük eden hükümet, Türk ün Türk ten başka dostu yokken Türk hariç her millete dost olan muhalefet, Rahmetli Erbakan hocanın el eteğinde yetişen bilgelik iddiasında bilgiden bir haber bir adam, yolsuzluğun zirveye ulaştığı zamanların bakanlığını yapmış safı belli olmayan bir kadın, orta doğu terörünün gayri meşru çocuğu Pkk’nın meclis temsilcisi ve diğer vasıf peşinde menfaati azık yapıp yola düşenler…

ŞEHİRDE

Toplum yararına diyerek oy alabilmek adına insanları tombala torbalarına dolduran mevcut vekiller, cumhur ittifakı adına iktidardan daha fazla çaba gösteren hareket partisi , kişisel vizyon ile iyi olacağını düşünen iyi hayalperestler ve yine bizde varız diye volta atan azınlıklar…

…

Gelmek ve anlatmak istediğim olay şu ki ne ülkede ne de memlekette bizim için düşünülen güzel bir yaşam ya da gelecek kalmadı. Kontrolden çıkarılan sistem önce insanı sonra insan etiklerini ve şimdi de öz varlık ve değerlerimizi bizden birer birer koparmaya başladı.

Emeksiz kazanç ile hak edilenin ötesinde bir yaşam süremeye çalışan, üretilen yerine tüketileni hak etmediği takdirde doyumsuzca talep eden , beden ya da aklı ile değil sosyal devlet safsatasının vermesi gerektiği düşünülen kazançlar ile yaşayan, kendini eğitmeyen yetmezmiş gibi eğitiminde sistemsel savaşlarla elinden alındığı, kişisel ya da kitlesel amaçları olmayan, toprağa ve güneşe en yakın olmasına rağmen en uzakta durarak mirası olan tohumlarını kaybeden, Mehmet Akif’in asır öncesi tek dişi kalmış canavarına hayran olan, gerçek bilge ,alim ve kahraman dolu tarihini duyumları kadar bilen ve bu örneklerin can yakar düzeye geldiğini bile fark etmeyen toplum…

Şimdi bizler mutlu muyuz bu yaşam koşullarından ya da kaçımız mutluyuz, kaç  zengin aileye çıkarıldı ülke ekonomisinin yiyicileri, geleceğimizde devletin kesinlik belirtmeyen eylem planlarından başka ne var, geçmişimizden bize kalan hangi birikim ile geleceğe gideceğiz, ne zaman her şeye ulaşamadığımız ama çoğu şeye ihtiyaç da duymadığımız günlere döneceğiz, ne zaman mutlu olacağız mesela, ne zaman zengin ???

O kadar soru sorabiliriz ki kendi kendimize oturup düşündüğümüzde o kadar eksiğimiz var ki bizi biz yapan değerler bütününde. Bilenler hatırlar o yok denilen zamanlarda karpuzda tat vardı ,helvada koku .Dede beyler çuval hesabı alış veriş yapardı ,bir kilo şeker dediğin bir misafirlikti yokluğun kalabalık zenginliğinde.Kabul edilebilir evlerimiz ahşap ,ısıtıcımız soba ,yalıtım malzememiz macundu ama misafir odalarımız dolu ,sofralarımız bereketli idi.

Geliştik biz evet ama tadımızı tuzumuzu  ,muhabbetimizi, bereketimizi yanımızda getirmedik mutsuz zenginler olup koca koca binalarda yalnızlığımızla ekranla arkadaş olduk.Bir mahalleyi bir binaya çevirip akşama dek açık duran kapılarımızı kilitledik, kendimizi  bir kerecik gelebildiğimiz dünyada kural ve kaidelere muhtaç edip birde kontrol sağlanması adına temsilciler seçtik.

Durum bu iken bu kadar acı iken bizler oy kullanmaya gidiyoruz şapkalar önümüzde düşüne düşüne kötünün iyisini seçmeye gidiyoruz. Seçelim ancak istemediğimiz mutsuzlukları yaşamamak adına dönüp geriye de bakalım , hak ettiğimiz gibi yönetilmek adına çok adam değil dürüst adam olma kıstasına da bakalım.