15 ŞUBAT

“Vatan sevgisi imandan gelir”
Hz. Muhammed (SAV)

15 ŞUBAT

            İki tarih var asla unutamadığımız. Biri bundan 99 yıl önce Gümüşhane’mizin hürriyetine kavuştuğu 15 Şubat 1918 ve diğeri bundan yedi ay öncesinde iç ve dış hainlerin kara bir leke olarak yapmaya çalıştığı ihanetin göstergesi 15 Temmuz 2016 tarihi.

Atalarımız bu mahrum coğrafyada yaşanan savaş yıllarını, savaşlar neticesinde çekilen sıkıntıları, yama devri dediğimiz o sefalet dönemlerini, çaresiz Gümüşhanelilerin muhacirliklerini, Ermeni ve Rusların mezalimlerini anlatırken bizler henüz çok küçüktük. Onlar kanlı gözyaşlarıyla Camilerimizde, ahırlarda, harman yerinde, köy meydanında katledilen atalarımızı, ırzına geçilen kızlarımızı, derelerin kan ve gözyaşı akıttığı o zor ve kara günleri anlatırken bizlerde çaresiz gözyaşları ile dinlerdik.

            Çok yıllar sonrasında Gümüşhane’nin ilk kaydını tutanlardan biri olan Sabri Özcan San’ın Gümüşhane köylerini karış karış gezerek yazmış olduğu “Rusların Gümüşhane İli’ni İşgali” kitabını okuduğumuzda o yılların tasavvurunu ve tahayyülünü daha iyi yapabiliyoruz.

Gönülleri imar eden gönül erenlerinden biri;

“Ben ekmeksiz yaşarım ama vatansız ve hürriyetsiz yaşayamam” demişti. Bugün vatansızlığın ne demek olduğunu anlamak için dört tarafımızdaki cehenneme bakmamız yeterli sanırım. Yurdundan, hatıralarından kopan ve paramparça olan hayatları trajik bir film olarak izliyoruz çaresizce.   

Ve sonrasında 15 Temmuz’u gördü gözlerimiz. O tarihte eğer içimizdeki ve dışımızdaki vatan hainleri başarılı olsalardı bugün bambaşka bir atmosferde olacaktık hepimiz. Her alanda şaha kalkmış Türkiye yerine yine içinde cebelleşen, her 10 yılda bir ısmarlama ihtilallarla sürekli geri vitese takan bir ülkede birilerinin layık gördüğü ömür içinde yaşayacaktık. Rabbim’e binlerce kez şükürler olsun. 

Dün o muhacirlik anılarını ninelerinden ve dedelerinden dinlemeyenler için bu yazdıklarım hiçbir şey ifade etmez sanırım. Ama ey kardeşim tüm dünyaya ibret vesikası olan Aylan bebeğin sahile vurmuş masum cansız bedenide mi hiçbir şey anlatmıyor sana? Kendimize gelmemiz ve şükretmemiz için daha ne olması gerekiyor Allah aşkına.

Dünya mazlumlarının emin bir şekilde sığınacağı tek liman Türkiye’dir. Bu Başkamutanımız ve Cumhurreisimizin imanlı, merhametli ve ihlâslı yüreğinin varlığının eseridir. İşte bu nedenledir ki tüm dünyada en sevilen lider “Recep Tayyip Erdoğan’dır.”  

Düşman dışımızda, düşman içimizde, düşman dört bir yanımızda. Kimi elinde silahı ile dağda, kimi dilinde Allah ismi ile kuyu kazmakta, kimi bizim paramızla alınan tankın ve uçağın içinde, kimi bilmem hangi kılıkta, hangi zalimin elinde kukla. 

Bunlar isimleri ne olursa olsun hepsi düşmanımız olan vatan hainleri. Ve bizim vatan hainleri ile olan mücadelemiz belli.

Hüzünler şehri Gümüşhane’mizin düşman istilasından kurtuluşunun 99. yıldönümünde, şunu bir kere daha haykırıyoruz ki;

“Maşası dışarıda olan hain ve kirli ellerin müsebbipleri! Her bir karışı şehitlerimizin mübarek kanıyla yıkanmış olan bu aziz vatanımızın ve bayrağımızın üzerinden ellerinizi çekin yoksa o elleri koparırız, kırarız. İçimizde bizim öz kaynaklarımızla beslenen ancak ihanetini bu aziz millete kusan hainler ve şerefsizler! Sizler içinde üstadın sözüyle diyoruz ki;

“Zalimler için yaşasın Cehennem..!”  

15 ŞUBAT

Yama devri yaşarken, esir aldı bir şehri,
Gece zifir karanlık, duman duman içinde.
Çoluk çocuk perişan, içer baldıran zehri,
İçten içe derinlik, harman harman içinde.

Kelkit, Köse, Şiran’ı bastı düşman ordusu,
Gözler döker rahmeti, iner siyah perdesi.
Yarın çile döngüsü, ondan beter sonrası,
Eller dönmüş semaya, aman aman içinde.

Şehir şehir olalı, görmedi böyle zulüm,
Evli, bekâr, nişanlı, her bir hanede ölüm. 
Tarih yazmaz böylesi, zikre varmıyor dilim,
Her yerde Rus, Ermeni, dümen dümen içinde.

Vardım Torul, Kürtün’e, bütün ahali göçmüş,
Viran olmuş bahçeler, her yer ısırgan açmış.
Evler deprem misali, biri birine geçmiş,
Sala verir hocalar, ferman ferman içinde. 

Tandır tütmez bacadan, sönmüş bütün ocaklar,
Hasta olmuş kalanlar, bomboş kaldı kucaklar.
Tırtıl vurdu başaklar, öldü börtü böcekler,
Bir karışık hikâye, yaman yaman içinde.

Ne kaldı ki geriye, sor hesabı yılların,
Menzil hangi yanadır, nere varır yolların.
Ne yaman çelişkidir, kırılırmış kolların,
Ve döner çarkıfelek, zaman zaman içinde.

Söyle Ozan Hayali, doğru olsun sözünde,
Edirne’den Kars’a dek, sevgi çalsın sazında.
Vatan namus içindir, ol Allah’ın izinde,
Kur’an böyle emreder, iman iman içinde.

İsmail HAYAL